Thursday, September 06, 2007

پیش بسوی اعتراضات گسترده‌تر كارگری

پیش بسوی اعتراضات گسترده‌تر كارگری
در حاشیه دو خبر مهم كارگری
ناصر اصغری
روز اول شهریور، كارگران شركت نیشكر هفت تپه در نامه‌ای به سازمان جهانی كار
، ILO،
اعلام كردند كه رژیم جمهوری اسلامی دستمزدهایشان را برای ١۵ ماه است كه به تعویق انداخته است؛ و اعلام كردند كه اگر به خواسته‌هایشان رسیدگی نشود، روز ۵ شهریور دست به اعتصاب خواهند زد. همچنین روز ۵ شهریور از كرمانشاه خبری به حزب كمونیست كارگری رسید كه كارگران شركت اتوبوسرانی كرمانشاه در اعتراض به عدم دریافت ٣ ماه حقوقشان در این روز دست به اعتصاب زده‌اند
اعتراضات كارگری در كل مهم‌اند. اهمیت‌شان هم در این است كه اعتراض كارگر، انعكاسی از اعتراض جامعه است. پیروزی كارگر در مبارزه‌اش ربط مستقیمی به پیروزی اقشار معترض در جامعه دارد. به عقب رانده شدن مبارزه‌اش هم انعكاسی از وضعیت جامعه در كل است. رژیم جمهوری اسلامی قرار بود به خیال خودش با صدور احكام زندان و شلاق برای اعضای "اتحادیه سراسری كارگران اخراجی و بیكار"، ربودن و زندانی كردن محمود صالحی، منصور اسانلو و محمد جراحی و دهها وحشی‌گیری دیگر، كارگران و جامعه را مرعوب كند و به كنج خانه‌هایشان بفرستد. قرار بود با صدور ابلاغیه به رسانه‌های وابسته‌اش در عدم انعكاس اخبار اعتراضات در جامعه، بخصوص اخبار مربوط به مبارزات كارگران، مردم را مرعوب كند و سدی از سانسور را بر جامعه حاكم كند. اما این دو حركت اعتراضی نامبرده بالا پوچی این خیال را به رژیم ثابت كردند. پوچ است زیرا هیچ رژیمی نمی‌تواند هم مردم یك جامعه را گرسنه نگه دارد و هم جلوی اعتراض‌اش را بگیرد. در مورد خاص رژیم جمهوری اسلامی، رژیمی كه در عصرش زندگی نمی‌كند، این مسئله پوچ‌تر است. در عصری كه اخبار اعتراضات همان لحظه‌ای كه اتفاق می‌افتند، توسط میلیون‌ها نفر توسط
SMS
و تست مسجینگ به میلیون‌ها نفر دیگر مخابره می‌شود، هر لحظه وبلاگی برای انعكاس اخبار اعتراضات درست می‌شود، خیال می‌كند می‌تواند جلوی انعكاس اخبار اعتراضات را بگیرد. دنیایش چقدر كوچك و حقیر و تنگ است. در چه مخمصه‌ای باید گیر كرده باشند كه به هر خس و خاشاكی دست می‌اندازند. چقدر باید كور خوانده باشند كه فكر می‌كنند می‌توانند یك دنیا از خشم را، خشم جامعه‌ای كه دیگر به معنای واقعی كلمه چیزی ندارد كه از دست بدهد را سركوب كنند
فقط كارگران می‌توانند چرت رژیم و سرانش را پاره كنند. باید رویای سركوب و ارعاب جامعه را، با اعتراضات وسیع‌تر و رساندن اخبار این اعتراضات به حزب كمونیست كارگری و تلویزیون انترناسیونال، به كابوس تبدیل كنند. كابوسی كه دیگر خواب نیست؛ واقعی است. باید با اعتراضات گسترده و وسیع این رژیم را به گورستان، همانجائی كه باید سالها پیش به آنجا فرستاده میشد، فرستاد
پیش بسوی اعتراضات گسترده‌تر كارگری

No comments: