Wednesday, September 19, 2007

!قتل صنعتی

کامران روشن- اصفهان
امروز یکشنبه 25 شهریور در فولاد مبارکه اصفهان، یک کارگر بر اثر حادثه ای دلخراش، کشته شد. علیار علایی، 45 ساله که از کارگران قراردادی شرکت تیام زرین بود؛ هنگام نظافت ریلهای حمل گُندِله، بین ریلها گیر کرد و خفه شد. کارگران نظافت صنعتی یک پارچه ضخیم را به صورت مقنعه سر میکنند تا از نشستن گرد و خاک و غبار فلزات به موهایشان جلوگیری کنند و نکته ی مهم اینکه، کارگران نظافت صنعتی مجبورند در حین گردش نقاله، کار نظافت را انجام دهند. در این حادثه، قسمتی از مقنعه ی حفاظتی کارگر، بین نوار نقاله گیر کرده بود و او را داخل دستگاه کشیده بود. فشار نوار نقاله ی در حال حرکت، استخوانهای قفسه ی سینه را خرد کرده بود در این حالت، شش ها پاره میشوند و خونریزی شدید داخلی اتفاق میافتد که منجر به مرگ سریع مصدوم میشود. همکاران علیار علایی، او را از بین نوار نقاله، بیرون کشیدند ولی او قبل از رسیدن آمبولانس، مرد
یکی از نکات حفاظتی برای کارگران نظافت صنعتی، کار 2 نفره است که یک نفر مسئول ایمنی میباشد و در مواقع بروز خطر، با قطع برق توسط کلید
emergency
دستگاه را خاموش میکند ولی در این حادثه، به علت کمبود تعداد پرسنل شرکت تیام زرین، کارگر به تنهایی کار میکرده. شرکت تیام زرین از شرکتهای پیمانکار فولاد مبارکه است که هر سال، کارگران زیادی را به صورت موقت، استخدام میکند. پوزیشن نظافت صنعتی نیز احتیاج به سابقه ی کاری و تجربه ی چندانی ندارد به همین دلیل، شرکت تیام زرین، کارگران را با حقوقهای پایین و قراردادهای ماهیانه، استخدام میکند و با کوچکترین بهانه ای آنها را اخراج میکنند زیرا خیل بیکاران، پشت در فولاد مبارکه منتظرند و وجود لشگری عظیم از کارگران بیکار از سیاستها و خصلتهای سیستم سرمایه داریست. بدینوسیله میتوانند کارگرانی که شدیدا به کار نیاز دارند را با حقوقی پایین که البته پرداخت آن، ماهها عقب میافتد و در شرایطی غیر انسانی، استخدام کنند
بعد از بروز چنین حوادثی، مسئولین ایمنی برای پیگیری چگونگی وقوع حادثه از روشهای مختلفی میتوانند استفاده کنند که یکی از این روشها به تکنیک دومینو معروف است یعنی مانند بازی دومینو، سلسله عواملی که باعث بروز حادثه شده اند را از آخر به اول بررسی و طبقه بندی میکنند. عوامل بروز حوادث کاری را نیز به دو دسته ی؛ اعمال ناامن و شرایط ناامن، تقسیم مینمایند. از شرایط ناامن، میتوان به ایمن نبودن محل کار، در دسترس نبودن وسایل ایمنی، عدم وجود آموزشهای ایمنی و نداشتن فرهنگ ایمنی، فراهم نبودن شرایط مطلوب روانی برای کارگر و . . . اشاره کرد که البته همه ی این شرایط ناامن، در فولاد مبارکه به عنوان یکی از شاخصهای محیطهای صنعتی در ایران، مشاهده میشوند. آخر کارگری که مدام مورد تحقیر و توهین قرار میگیرد و حقوق ناچیزش را به موقع پرداخت نمیکنند، با وجود این همه مشکل اقتصادی و فشارهای زندگی، چگونه میتواند شرایط روانی مناسبی داشته باشد؟ این کارگر به تمرکز احتیاج دارد ولی در حین کار به هزاران درد و مشکل فکر میکند. در اینجا، هیچکدام از شرایط ناامن برای کارگر، در نظر گرفته نمیشوند و همه ی حوادث را به اعمال ناامن و سهل انگاریهای خود کارگران، ربط میدهند
حال، نکته ی مهم اینجاست، تمام مواردی که به عنوان مهندسی ایمنی، در بالا مطرح کردم مربوط به قوانین سیستم بورژوازی و سرمایه داریست که در آن، جان کارگر به عنوان یک انسان، بی ارزش است و این کالا و سرمایه است که اهمیت دارد. اینها در واقع، نوعی سرهم بندی است. قانونهای پیچیده ای که فقط به درد اجرا نشدن میخورند. اصلا چرا باید چنین اتفاقاتی بیافتد که حالا ما بیاییم و چنین قانونهایی برایش بتراشیم؟
داشتم فکر میکردم که این نیز نوعی قتل است. چه فرقی میکند؟ قتل با طناب دار یا نوار نقاله
به آن، اعدام میگویند و اینرا میتوان قتل و جنایت صنعتی، سرمایه داری، نام نهاد
عکس العمل مدیران فولاد مبارکه در رابطه با چنین حوادثی، وحشتناک است. آنها با دستکشهای سفیدشان میایند تا شرایط را برای فرار از همین قانونهای سرهم بندی شده، مهیا کنند. طبق گفته یکی از کارگران، یکی از مدیران امروز در محل حادثه بدنبال افرادی که به جسد دست زده بودند میگشته تا به آنها توصیه کند که برای باطل نشدن روزه شان، حتما غسل کنند. گرچه هیچ یک از کارگران توجه ی به او نکرده و پشت سرش فحش میدادند ولی او به طرز وسواس گونه ای مثل دیوانه ها، این طرف و آن طرف میرفته و روی این مسئله پافشاری میکرده است. او اصلا کاری به این نداشته که حادثه چطور اتفاق افتاده و این کارگر، کیست. من آن لحظه فکر کردم که این مدیر، مهره ای درسیستم کشتار کارگران است. اینقدر این قتل را عادی میدانسته که بیشتر نگران دینش بوده تا مرگ یک انسان. این فرد، چه تفاوتی با کسی که طناب دار به گردن انسانها میاندازد یا تیر خلاص میزند، دارد؟ آنها که در اعدامهای خیابانی طناب به گردن انسانها می اندازند، چهره ی خود را میپوشانند، این یکی ها با چهره باز از واجب بودن غسل میت، صحبت میکرده است
سیستم سرمایه داری، تولید کننده ی انواع قاتلان و جنایتکاران است و برای پیشبرد اهداف خود، به آنها نیاز دارد. همه ی شرایط، مهیا شده اند تا تضاد و فاصله ی طبقاتی به فجیع ترین شکل ممکن اجرا شود و در این میان، فقط ذخیره ی ثروت توسط سرمایه داران مهم است حتی اگر به قیمت از دست رفتن جان دیگر انسانها در طبقات پایینتر جامعه، تمام شود. به روشهای سرپوش گذاشتنشان بر روی حوادث کاری، توجه کنید؛ قضیه را چنان میپیچانند و مسائل کم اهمیت را بزرگ، جلوه میدهند تا اصل ماجرا، فراموش شود. به فرعیات میپردازند تا حقیقت را پنهان کنند. به جای حل معادلات پیچیده و پیدا کردن راه حلهای موقت، برای این مشکلات؛ باید این سیستم را از ریشه نابود ساخت. باید کل سیستم سرمایه داری را بوسیله ی مبارزات کارگری و با کمک و حمایت همه ی مردم از بین برد


1 comment:

Anonymous said...

10 اکتبر (١٨ مهر) به میدان بیایید
همراه جهان، علیه اعدام
مردم ایران، زنان و مردان آزاده
١٠ اکتبر برابر با ١٨ مهر روز جهانی علیه اعدام است. امسال قرار است مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای را بگذراند و از همه دولت ها بخواهد که مجازات اعدام را به حالت تعلیق درآورند. ١٠ اکتبر تمام دنیا متوجه اعدام یعنی قتل عمد دولتی خواهد شد که هنوز در برخی کشورها از جمله ایران جریان دارد. جمهوری اسلامی که چه از نظر تعداد اعدام به نسبت جمعیت کشور و چه بخاطر اعدام در ملاء عام، رتبه اول را در جهان دارد، مورد اعتراض جهانی قرار خواهد گرفت. در ١٠ اکتبر همه سرها به سوی ایران خواهد چرخید و این بهترین فرصت است تا کل جامعه ایران بهمراه همه مردم آزاده دنیا اعلام دارد که اعدام محکوم است. که اعدام یک جنایت سازمانیافته و با نقشه دولت است و باید همه جا ممنوع شود………..