اول ماه مه، روز جهانی کارگر، ضد سرمایه، ضد دیکتاتوری و ضد اسلام، سه بعد مبارزه کارگران و سایر جنبش-های اجتماعی

اول ماه مه، روز جهانی کارگر
ضد سرمایه، ضد دیکتاتوری و ضد اسلام
سه بعد مبارزه کارگران و سایر جنبش-های اجتماعی

مرجان افتخاری

اول ماه مه، روز جهانی کارگر در کشور-های خاورمیانه به نظر پدیده-ای ناشناخته و بیگانه است. این روز تنها در ایران، اسرائیل و لبنان رسمیت داشته و به اشکال متفاوت برگذار میشود. اساسا به جز سه کشور نامبرده، هرگز در مورد وجود احزاب، سندیکا-ها و جنبش کارگری در سایر کشور-های این منطقه خبری شنیده نمی-شود. گوئی اول ماه مه برای کارگران عربستان سعودی و یا کویتی وجود خارجی ندارد و اساسا همانطور که گفته شد موضوعی نا شناخته و بیگانه است. بررسی این موضوع و دلائل آن مقوله-ای جداگانه است که در سطح این مقاله نیست. ولی میتوان به طور مختصر به تسلط کامل ایدئولوژی اسلامی در زندگی سیاسی،اجتماعی، فرهنگی جامعه عربی اشاره کرد، ایدئولوژی که دشمنی دیرینه و بنیادین با روزکارگر و ایده-های کارگری دارد. ایدئولوژی اسلامی در ستیز با حقوق فردی، حق اندیشه و حق انتخاب کمترین جایگاه و ارزشی برای موجودیت و هویت انسان قائل نیست. در چنین شرایطی به نظر خیلی غیر واقعی و خیال پردازانه است که از اول ماه مه، حقوق کارگری و یا اعتراضات کارگری در این کشور-ها صحبتی به میان آورده شود. فاجعه تحقیر، تحمیق و محرومیت-های حقوق انسانی در این کشور-ها عمیق تر و دردناک-تر از آن است که بتوان آنرا باور کرد

گر چه، شرایط عینی زندگی، دشواری-های آن و درگیری-های طبقاتی واقعیتی است غیر قابل انکار ولی مردم این کشور-ها تا برسمیت شناختن هویت انسانی خود راه دراز و پر پیچ و خمی را در پی دارند، چرا که اسلام با هزازان تار و پود به زندگی روزانه این مردم تنیده شده است


پروژه خصوصی سازی و تاثیر آن بر زندگی کارگران و مزدبگیران

بدون هیچ تردیدی، مندیالزاسیون و در پی آن خصوصی سازی بسیاری از صنایع، شرکت-ها، مراکز تولیدی و سرویس-های خدماتی در کشور-های امپریالیستی تاثیر متقابل خود را در کشور-های در حال رشد و یا جهان سومی گذاشته است. بطور نمونه، در فرانسه، دولت ژاک شیراک و وزیر اقتصاد او در مورد شرکت-های دولتی و نیمه دولتی مانند شرکت گاز و انرژی، تلفن و کشتیرانی، پروژه خصوصی سازی را تنها راه برون رفت از بحران اقتصادی و سود آوری این شرکت-ها در نظر گرفته اند. این پروژه با مخالفت شدید سندیکا-های کارگری فرانسه و اعتصاب طولانی مدت کارکنان کشتیرانی مواجه شد. در همین رابطه،در سوئیس، طرح خصوصی سازی حمل و نقل عمومی ( اتوبوسرانی) با اعتراض شدید اتحاد سندیکا-ها و مردم روبرو شد. در مورد کشور-های خاورمیانه-ای و تاثیر خصوصی سازی، سه کشور اسرائیل، لبنان و ایران در نظر گرفته شده-اند

اسرائیل نه بعنوان کشور در حال توسعه و جهان سومی بلکه بعنوان یک کشورخاورمیانه-ای که تغیر و تحولات سیاسی و اقتصادی آن تاثیر مهم و متقابلی بر سایر کشور-های منطقه دارد مورد بررسی است

در اسرائیل، تعدادی از صنایع و بسیاری از خدمات بهداشتی، سرویس-های اجتماعی، آموزش و پرورش و بخشی از مزارع بزرگ کشاورزی دولتی هستند. سرویس و خدماتی که بطور عمده مورد استفاده کارگران و مزدبگیران جامعه اسرائیل است. طرح خصوصی سازس بخشی از این صنایع و سرویس-های اجتماعی از طرف دولت اسرائیل با احتیاط زیاد مطرح شده است. این طرح مورد مخالفت سندیکا-های کارگری، احزاب سوفراد

(Sepharads

قرار گرفته است. با بررسی کوتاهی در مورد طرح-های خصوصی سازی در کشور-های امپریالیستی و یا در کشور-های جهان سومی به این نتیجه میرسیم که نتایج چنین طرحی در درجه اول اخراج در صدی از کارگران و مزدبگیران و در نتیجه افزایش بیکاری، بالا رفتن قیمت کالا-ها و گرانی سرویس-های عمومی است

در مورد اسرائیل و لبنان پس از جنگ حزب الله-اسرائیل در تابستان 2006، همانگونه که در جریان هستید، هر دو کشور با بحران-های شدید سیاسی روبرو شدند که هنوز هم پایان نیافته و تنها برای مدتی ریتم آن آرام تر شده است

ولی نتایج اقتصادی این جنگ وزنه سنگین و غیر قابل تحملی بر دوش کارگران و زحمتکشان هر دو کشور بویژه لبنان گذاشته است. ویرانی بخش عظیمی از تاسیسات و خدمات شهری ( فرودگاه، راه آهن، جاده-ها و پل-ها) اقتصاد این کشور را کاملا فلج کرده است. به این موضوع، فرار سرمایه-های داخلی و خارجی بدلیل عدم وجود امنیت، تعطیل و بسته شدن تعدادی از شرکت-ها و صنایع تولیدی کوچک را هم باید اضافه کرد. البته، شرایط اقتصادی کارگران و مزدبگیران در اسرائیل با لبنان قابل مقایسه نیست، با این حال اوائل آوریل امسال، کارگران اسرائیل به عنوان اعتراض به پائین بودن سطح دستمزد-ها و شرایط کاری دست از کار کشیدند. طرح خصوصی سازی صنایع و خدمات عمومی در لبنان بدلیل ورشکستگی و بحران اقتصادی فزاینده تاثیر به مراتب اسفبارتری بر زندگی کارگران و مردم لبنان خواهد داشت

بطور خلاصه نتایج طرح خصوصی سازی را می-توان چنین بیان کرد

سرمایه داری جهانی خصوصی سازی صنایع، شرکت-ها و بخش وسیعی از سرویس-ها و خدمات عمومی را در کشور-های امپریالیستی و در کشور-های جهان سومی، تنها راه باز سازی سریع تر سرمایه، سود آوری بیشتر و در نهایت برون رفت بحران سرمایه در نظر دارد. نتایج این طرح، اخراج و بیکاری فزاینده کارگران و کارکنان، افزایش ساعات کار، پائین آمدن سطح دستمزد-ها، حذف بسیاری از خدمات و سرویس-های مورد نیاز مردم، گرانی کالا-ها و خدمات و در نتیجه فقر و فلاکت عمومی را بدنبال خواهد داشت

در اسرئیل بطور خاص و تا حدودی در لبنان جو سیاسی و عمومی در رابطه با آزادیهای دمکراتیک، حق تشکل، ایجاد احزاب و سندیکا-ها و حق اعتصاب اساسا قابل مقایسه با ایران نیست. کارگران اسرائیل بدلیل برخوردای از آزادی-های بورژوازی برسمیت شناخته شده در چهار چوب سندیکا-ها برای کسب حقوق خود در کشاکش دائمی با دولت و سرمایه داران اسرائیلی هستند. این جنبش در کنار جنبش-های دیگر چون جنبش ضد جنگ، همیاری و حمایت از مردم فلسطین برای برسمیت شناختن حقوق فلسطینی–ها و جنبش زنان عمیق تر و محکم تر میشوند

در لبنان با ساختار سیاسی ویژه، وجود احزاب و گروه-های فرقه-ای، قومی، مذهبی، سیاسی و وجود احزاب سوسیالیست و کمونیست، اعتراضات کارگری در سطح قابل توجهی پذیرفته شده است. ویژگی-های جامعه لبنان، مسئله و بحران فلسطین، دخالت سوریه در امور داخلی لبنان و گروه-های وابسته به آن محور-هائی هستند که جنبش کارگری و مبارزه با طرح خصوصی سازی را کم رنگ تر و تا حدود زیادی تحت الاشعاع خود قرار داده اند.در نتیجه جنبش کارگری و جنبش-های دیگر اجتماعی در حال حاضر در درجه دوم قرار گرفته اند

در ایران، بحران اقتصادی به مراتب حادتر و شدید تر از دو کشور دیگر است. تاثیر جنگ 8 ساله، فرار سرمایه-ها داخلی، عدم سرمایه گذاری در بخشهای تولیدی، تک محصولی بودن اقتصاد، رشوه-خواری، گردش پول در بخش-های دلالی، تزریق پول و هزینه در ارگان-های انگلی، مساجد، حرم-ها و مراکز مذهبی و ارگان-های سرکوبگر بسیج، سپاه، ارتش، ثارالله، انصارالله و لباس سخصی-ها و ده-ها ارگان مخفی دیگر) دلائل اقتصادی بحران زده و فلج شده رژیم اسلامی است. تحریم اقتصادی کشور-های امپریالیستی بدلیل پروژه هسته-ای رژیم اسلامی تنها و تنها فشار مضاعفی است بر دوش کارگران و زحتمکشان. این تحریم نه تنها هیچ تاثیری بر زندگی و حساب-های بانکی سران رژیم، سرمایه داران، رشوه خواران و بازاریان عمده ندارد بلکه حساب-های بانکی آنان را چند برابر هم خواهد کرد


در کشور ما، اخراج، بیکاری فزاینده، عدم پرداخت دستمزد کارگران، گرانی و بالا رفتن هزینه-های زندگی، سختی شرایط کار موضوع و زمینه-های اصلی اعتراضات و حرکت–های کارگری در سطح کارخانه، کارگاه-های کوچک و سرویس-های خدمات عمومی چون شرکت واحد اتوبوس رانی و یا آموزش و پرورش، دانشگاه-ها و بیمارستان-ها است

ولی خود ویژگی-های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، مبارزات و تجربه مردم ما با دو کشور مورد بحث کاملا متفاوت است. در ایران، رژیمهای دیکتاتوری و تک حزبی، ممنوعیت وجود احزاب سیاسی و سندیکا-ها، نهاد-های کارگری از ویژه-گیهای رژیم شاه و رژیم اسلامی است. دولت سرمایه-داری مذهبی و یا به بیان دیگر دیکتاتوری سرمایه و اسلام ویژگی دو بعدی دولت و قدرت سیاسی در ایران است. بدون تردید، این ویژگی، مبارزه کارگران و سایر اقشار مردم زحمتکش را حساس تر و دشوار تر میکند


قوانین وحشی و رسوای اسلام، جامعه تک حزبی " حزب الله" تمامی عرصه-های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم را در زیر سلطه خفه کننده و تعفن آور اسلام قرار داده است. به این دلیل، هر گونه مبارزه-ای علاوه بر بعد اقتصادی و سیاسی بدون تردید بعد ضد اسلامی هم خواهد داشت. در واقع، مبارزه کارگران و سایر اقشار مردم در حال حاضر ضدسرمایه، ضد دیکتاتوری و ضد اسلامی است . جدا کردن و بها ندادن به هر یک از این ابعاد نشناختن زیر ساخت-های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامع ما است

در ایران، حرکت-های و اعتراضات کارگری تنها زمانی موفق میشود و به نتیجه میرسد که در ارتباط و پیوند تنگاتنگ با متحدین خود، یعنی جنبش-های اجتماعی دیگر، معلمان، زنان، دانشجویان، پرستاران و ... قرار گیرد، و همانطور که گفته شد این جنبش عظیم بدلیل ویژگی-های سیاسی، و فرهنگی ضرورتا و به ناچار باید ضد سرمایه، ضد دیکتاتوری و ضد اسلام باشد

قدمهای بعدی را تدارک ببینیم،پیام حزب کمونیست کارگری به مردم آزادیخواه از معلمان با تمام قوا حمایت کنید، گزارشات اعتصابات گسترده معلمان در سراسر کشور

قدمهای بعدی را تدارک ببینیم

با توجه به استقبال معلمان سراسر کشوراز اعتصاب روزهای ٢٦ و٢٧ فروردین واعلام آمادگی اکثریت همکاران برای پیگیری مطالبات خود، لازم است اقداماتی را برای پیشبرد هرچه بهتر اعتراضات بعدی شروع کرد

١- تهیه لیست کامل خواسته های معلمان
٢- اعلام حمایت از مبارزه کارگران ودانشجویان برای آزادی دستگیرشدگان وتلاش برای جلب حمایت آنها از مبارزات معلمان
٣- شرکت در مراسم اول ماه مه(١١ اردیبهشت ) روزجهانی کارگر و دعوت از کارگران برای شرکت در اعتراض ١٢ اردیبهشت
٤- نوشتن نامه به اتحادیه ها ،سازمانها ونهادهای بین المللی
در این باره نظر دهید

ازوبلاگ صدای اعتراض معلم

..........................................

پیام حزب کمونیست کارگری به مردم آزادیخواه
از معلمان با تمام قوا حمایت کنید
روزنه
بیشک همه شما از مبارزه معلمان و اعتصاب دو روز اخیر آنان مطلع هستید. این بزرگترین اعتصاب معلمان در طول تاریخ این کشوراست و جمعیت کثیری از معلمان را دربرگرفته است. این توده ای ترین اعتصاب در طول تاریخ جمهوری اسلامی به حساب میاید. میلیونها دانش آموز در جریان این مبارزه و خواستهای بحق معلمان خود قرار گرفته اند و بعضا حتی شاهد دستگیری معلمان خود بوده اند. دانش آموزان وسیعا با معلمان احساس همبستگی میکنند و خود را در مقابل رژیم میبینند

رژیم بخوبی خطر این مبارزه را برای خود میشناسد و با دستگیری تعداد زیادی از معلمان در شهرهای مختلف قصد دارد آنها را مرعوب کند و این مبارزه را در هم شکند. معلمان تا این لحظه قاطع و مصمم به مبارزه خود ادامه داده اند. نه دستگیری ها و تهدیدها و نه وعده وعیدهای ناچیزی که مقامات رژیم مجبور به دادن آنها شده اند، هیچکدام موجب تضعیف این مبارزه و از بین رفتن اتحاد و یکپارچگی معلمان نشده است. برعکس هرروز تعداد بیشتری در اعتصاب شرکت میکنند و به این مبارزه میپیوندند. این مبارزه را باید با تمام قوا حمایت و تقویت کرد

این مبارزه نه تنها از نقطه نظر معلمان و خواستهای بحق آنها باید مورد پشتیبانی همه جامعه قرار گیرد بلکه بعلاوه بعنوان بخشی از رویاروئی مردم با جمهوری اسلامی باید وسیعا تقویت شود. این روزها ماموران رژیم به جان دانشجویان و زنان و فعالین کارگری و معلمان افتاده اند تا مانع جوش خوردن این مبارزات به یکدیگر و یکی شدن آنها شوند. رژیم به ابعاد اعتراض و خشم و عصبانیت مردم واقف است و از آن وحشت دارد و میخواهد با زدن مردم خود را از این موقعیت بحرانی نجات دهد. این وظیفه همه ماست که با تمام قوا به این مبارزه بپیوندیم و آنرا به پیروزی برسانیم. باید نشان دهیم که دوره ارعاب گذشته است، دوره بی توجهی به خواستهای بحق مردم به پایان رسیده است. نشان دهیم که دوره عقب نشینی های بیشتر برای رژیم شروع شده است. سرنوشت این مبارزه به همه ما مربوط است. باید پیروزش کنیم

کارگران، دانشجویان، زنان، جوانان، مردم، ایرانیان مقیم خارج
مطالبات حق طلبانه معلمان، خواست آزادی فوری و بی قید و شرط معلمان زندانی، خواست افزایش بالای دستمزد، کمک به حل مسکن آنها، آزادی بیان و اعتصاب و تجمعات اعتراضی و در یک کلام معیشت و منزلت حق معلمان و حق همه ما است. اعتصاب عمومی معلمان الگوئی است که دیر یا زود کل طبقه کارگر باید به آن دست بزند و این رژیم را از پا درآورد. معلمان الگوی مناسبی از مبارزه سراسری و توده ای را در مقابل ما قرار داده اند. ما میتوانیم و باید این مبارزه را به پیروزی کامل برسانیم. وقت پیشروی ما برای آزادی و برابری و در هم کوبیدن جمهوری اسلامی است. وقت جمع شدن پشت مبارزه معلمان است. پیروزی معلمان پیروزی همه ما است و راه را بر تسلیم جمهوری اسلامی در مقابل خواستهای بحق همه ما باز میکند. پیروزی معلمان راه پیروزی کارگران و سایر اقشار زحمتکش جامعه را فورا باز میکند. پیروزی این مبارزه، یک پیروزی مهم برای کل جنبش آزادیخواهانه مردم به حساب میاید و قدم بزرگی رژیم جنایتکاران و مرتجعان را، رژیم اسلامی سرمایه داران را به سرنگونی نزدیک تر خواهد کرد. کارگران با پیامهای حمایتی خود و شرکت در تجمعات آنها، دانشجویان با دست زدن به اعتصاب در حمایت از معلمان، و همه مردم با شرکت گسترده در تجمعات اعتراضی معلمان، و همراهی با آنها در خارج کشور، لازم است از معلمان پشتیبانی کنند. اول مه نیز نزدیک است. بخش های مختلف جامعه باید خود را برای برگزاری هرچه عظیم تر اول مه و جوش زدن مبارزات خود به یکدیگر آماده کنند و پاسخ همه این سرکوبگریها و دستگیری ها را با قدرت در اول مه بدهند

پیروز باد مبارزه حق طلبانه معلمان
زنده باد جمهوری سوسیالیستی
زنده باد اول مه
اصغر کریمی
رئیس هیئت دبیران حزب کمونیست کارگری ایران
٢٧ فروردین ١٣٨٦
(١٦ آوریل ٢٠٠٧)

..................................

کردستان
سلام بر دوستان و همرزمان عزیزم
شاهو از سنندج
تاریخ 27/1/86
اعتصاب و تحصن معلمان زحمت کش و شریف کردستان در سطح گسترده ای در اکثر دبیرستانهای شهرها و روستاهای استان کردستان تااین ساعت بشدت ادامه دارد. در این دو روز معلمان کردستان در همراهی با سایر معلمان ایران وتوجه به فراخوان انجمن صنفی معلمان استان کردستان همگامی و اتحاد خود را در بدست آوردن حقوق صنفی خود به نمایش گذاشتند. روز 2 و 8 اردبیشت ماه جاری این تحصن تکرار خواهد شد و در روز 12 اردبهشت کلیه ی معلمان استان کردستان در مقابل سازمان های آموزش و پرورش مناطق خود گرد همایی های اعتراضی خواهند داشت. روز 18 اردبیشت ماه جاری معلمان گرد همایی کشوری را در مقابل مجاس شورای اسلامی بر گزار خواهند نمود. تا تحقق خواسته های بر حق معلمان اعتراضات و اعتصابات معلمان ادامه خواهد یافت
معلمان شهرستان های مشهد - کاشان و همدان برنج هایی را که از طرف اداره ی آموزش و پرورش به صورت هدیه به آن ها داده شده بود را در محوطه ادارات خود روی زمین پاشیدند

خميني شهر
معلمان خمینی شهری با تجمع اعتراض آمیز خود در محل اداره آموزش و پرورش همکار خود را آزاد کردند. در این تجمع که از ساعت 11 شب گذشته اعلام شد بیش از 2000 نفر از دبیران شرکت داشتند. بنابر همین گزارش از ساعت 30/10 مسوولین و معاونین اداره چندین بار به معلمین اعلام کردند که طی رایزنی هایی آقای ابطحی آزاد شده و درخواست ترک محل را داشتند ولی همکاران فرهنگی خواستار دیدار آقای ابطحی بودند تا اینکه حدود ساعت 30/11 آقای ابطحی با تشویق همکاران وارد اداره شدند. همکاران با تقدیم گل و پخش شیرینی از ایشان اسقبال نمودند. س÷س آقای ابطحی ضمن تشکر از همکاران غیور خود و همسرش که در جمع حضور داشت بر موضع قبلی خود تا حصول نتیجه تاکید کردند. در پایان آقای مجیری دیگر عضو انجمن صنفی اعلام کردند که اعتصاب عصر امروز پایان می یابد و تا نهم اردیبهشت منتظر می مانیم . در صورتی که خواسته هایمان بر آورده نشود بند دوم بیانیه 10 فروردین را اجرا خواهیم نمود. والسلام خبر از : وبلاگ جنبش فرهنگیان نصف جهان

نامه انجمن صنفی فرهنگیان شهرستان خمینی شهر
به فرمانداری شهرستان
با سلام
همان طور که مستحضرید در فضای پرالتهاب آموزش و پرورش ، همکار عزیزمان سید مجتبی ابطحی یکی از اعضای انجمن صنفی فرهنگیان شهرستان خمینی شهر از سوی مراجع امنیتی و انتظامی بازداشت شده و این امر فرهنگیان را دچار نگرانی و تشویش نموده است . لذا برای بازگشت آرامش به کانون فرهنگیان و خانواده ایشان ظرف مدت 24 ساعت آینده مراتب آزادی ایشان را فراهم نمایید. در غیر این صورت عواقب این امر متوجه کسانی خواهد بود که دست به چنین اقداماتی زده اند. والسلام

انجمن صنفی فرهنگیان شهرستان خمینی شهر
رونوشت به
نماینده محترم شهرستان خمینی شهر در مجلس شورای اسلامی
سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان
دادستان محترم شهرستان خمینی شهر
اداره اطلاعات شهرستان خمینی شهر
مدیریت محترم آموزش وپرورش شهرستان خمینی شهر


باغاني دبير كل كانون صنفي معلمان ايران دستگير شد
امروز دوشنبه ساعت ۹صبح علي اكبرباغاني دبير كل كانون صنفي معلمان ايران در حالي كه سرگرم گرفتن امتحان از دانش آموزان بود،بوسيله ي دونفر از نيروهاي امنيتي دستگير شده وبه نقطه ي نامعلومي انتقال يافت
ناظران مي گويند مدير مدرسه پس از پذيرايي از ماموران آنها را براي دستگيري باغاني به كلاس درس راهنمايي كرد
بنا به گزارشي ديگر دوتن از معلمان شهرستان مرند نيز در مدرسه ي محل كار خود دستگير و به نقاط نامعلومي فرستاده شدند

ندای معلمان بجنورد
ما امروز دوشنبه ۲۷/۱/۸۵ در دفتر نشستیم و سر کلاس حاضر نشدیم اکثر مدارس شهر بجنورد چنین اعتصابی را تجربه کردند به همه ی همکاران و همگامان خسته نباشید می گویم. فردا نیز با شمائیم .هر چند مدیر کل آموزش وپرورش خراسان شمالی با فرا خواندن مدیران سعی در جلو گیری ا ز اعتصاب داشتند، ولی موفق نبودند.به امید تحقق اهداف به حق کلیه همکاران فرهنگی


همدان
یاران دربند همدانی آزاد شدند
ساعت 3:30 بعد از ظهر امروز دوشنبه 27/1/86 چهار نفر از اعضاي اصلي كانون معلمان همدان كه جز آخرين معلمان در بند بودند .به نام هاي :1- نادر قديمي 2- يوسف زارعي3 – يوسف رفاهيت4 – هادي غلامي آزاد گرديدند .اين عزيزان مورد استقبال گرم همكاران خود قرار گرفتند و بعد از آزادي به همراهي جمع كثيري از فرهنگيان تا منازل خود همراهي شدند
اين افراد با تشكر از معلميني كه در اين ايام با تجمع و اعتراض خود پيگير آزادي دوستان خود بودند. و بر خواسته فرهنگيان و مطالبات حقه آنها تاكيد نموده و مواضع خود را همان مواضع كانون معلمان ايران كه در بيا نيه 10/1/86

منعكس شده اعلان نمودند

الیگودرز
در26/1درشهرستان الیگودرز نیزاکثرمدارس دراعتصاب بودند واین اعتصاب روز 27 /1نیز ادامه دارد

تهران
به گزارش یکی از دوستان ٩٠ درصد مدارس تهران که او امروز با آنها تماس گرفته و یا به آنها سر زده است در اعتصاب بوده اند. گفته میشود که مدارسی که به دلیل بی اطلاعی و یا دلایل دیگر امروز اعتصاب نکرده اند فردا به اعتصاب خواهند پیوست
نویسنده: معلم
امروز اغلب مدارس منطقه 9 تهران در حالت اعتصاب بسر بردند و هيچ زنگي در كلاس درس حضور نيافتند فردا 27 فروردين نيز به همين ترتيب خواهد بود
معلمان منطقه 5 تهران در حمايت از همكاران و معلمان بازداشت شده امروز يكشنبه 26 فروردين 86 را اعتصاب نمودند و بر سر كلاس هاي درس حاضر نشدند فردا هم اين اعتصاب برقرار است

اصفهان
(ناحیه ی ۵)
نویسنده: ا ـ ق
امروز تمامی مدارس ناحیه 5 اصفهان در اعتصاب کامل بودند و این اعتصاب بنا به گزارشهای موثق از اقصی نقاط میهن عزیزمان فراگیرتر از اعتصابهای سابق میباشدرییس اداره آموزش و پرورش ناحیه 5 اصفهان با سرکشی به مدارس از آنها خواسته است در ایام تعطیلات مثل جمعه اعتراض خود را با تجمع اعلام کنند!
قبل از انرژی هسته ای عدالت کارمندی حق مسلم ماست

استان خراسان شمالی
ندای معلمان بجنورد
تحصن گسترده در امروز یکشنبه ۲۶/۱/۸۶ اکثر مدارس بجنورد در تحصن سراسری کشور که از سوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان سراسر کشور اعلام شده بود شرکت کردند و فردا نیز با انرژی بیشتر شرکت خواهند کرد

با تشکر از معلمان آگاه و مدیران و معاونان دلسوز

اسلامشهر
نویسنده: محمدي
انتقال معلمين متحصن و متخلف به پاركينگ .... باسلام خدمت همكاران عزيز امروز يكشنبه 26 / 01 / 86 با توجه به اطلاعيه كانون اكثر دبيران مدارس مقطع متوسطه شهرستان اسلامشهر از حضور درسر كلاسهاي درس خوداري نمودند و در دفتر آموزشگاه تحصن كردند ولي در مقابل با تهديد و انتقاد اداره مواجه شدند به طوري كه تصميات زير از طرف رئيس اداره آموزش و پرورش اسلامشهر جهت برخورد قاطع با متحصنين از طرف مديران به به دبيران ابلاغ گرديد . 1 - همكاران متحصن بايد هر چه زودتر از مدرسه خارج شوند و حق حضور در اموزشگاه را ندارند . و از فردا سرايدار مدرسه از حضور انها را به آموزشگاه ممانعت به عمل آورد . 2 - معلمين متحصن از فردا هيچگونه سمتي در مدرسه ندارند و ابلاغ انها لغو خواهد شد . 3 - رئيس انجمن اولياء مدارس هر چه سريعتر به مدرسه دعوت شده و با تنظيم شكايت عليه معلمين متحصن ، به عنوان مدعي العموم عليه معليمن به علت عدم حضور در كلاس شكايت كرده و شكايت خود را جهت رسيدگي تحويل مراجع قضايي نمايد . 4 - نيروهاي گشت نامحسوس حراست اداره بر تمام مدارس شهرستان اشراف كامل خواهند داشت تا مستقيماٌ با معلمين ... برخورد نمايند و اسامي معلمين متخلف را به نيروهاي امنيتي گزارش كنند و .... « گويا قرار است معلمين متخلف را در صورت مشاهد به پاركينگ ... منقل نمايند »همچنين در بعد ظهر امروز بعد از ارسال اسامي متحصنين از طرف مديران مدارس به اداره ، تصميمات زير بعد از عدم توجه همكاران به تهديات فوق از طرف رئيس منطقه آقاي خليلي گرفته شد : الف : معلميني كه نام آنها به اداره ارسال شده از گرفتن يك ثانيه اضافه كار در سال تحصليلي آينده محروم هستند .ب : اداره از شركت افراد فوق در كلاسهاي ضمن خدمت فرهنگيان جلوگيري خواهد كرد و حق ثبت نام در هيچ كلاسي را ندارند .ج : با توجه به بخشنامه وزارت خانه افراد فوق نمي تواند براي ادامه تحصيل در دانشگاها از سهميه فرهنگيان و آموزش و پرورش استفاده نمايند . و .... از خدمات .... نيز محروم .... خواند شد
شهرهای شازند - خمین -اراک - تفرش - فراهان - دلیجان
نویسنده: معلمی از شازند
بر اساس اخبار واصله از شهرستان های استان مرکزی اغلب دبیرستان های شهرهای شازند - خمین -اراک - تفرش - فراهان - دلیجان و... در اعتصاب به سر می برند. البته استقبال مدارس دخترانه و مقاطع ابتدایی و راهنمایی چندان چشمگیر نبود

همدان
نویسنده: روحی
سلام عزيزانطبق تماس هايي كه گرفتيم اعتصاب بصورت فراگيري در شهر همدان شروع شد. بجز چند مدرسه باقي مدارس معلمان در دفتر بودند و بچه ها در كلاس- البته با رعايت سكوت- از طرف اداره هم براي سر كشي اومدن اما با جواب دندان شكني روبرو شدند و فرار را بر قرار ترجيح دادند و در ضمن براي ازادي 4 نفر از عزيزانمان که در بازداشت باقی مانده اند اگر تا دوشنبه آزاد نشن سه شنبه ان شا الله با جمعيت بسيار زياد در اداره خواهيم بود

راه ما راه ما راه بهروزي

اتحاد اتحاد رمز پيروزي

ازوبلاگ صدای اعتراض معلم

اهمیت بین المللی اول مه ٨٦ در ایران، صحبتی با کارگران و فعالین کمونیست و پیشرو

اهمیت بین المللی اول مه ٨٦ در ایران
صحبتی با کارگران و فعالین کمونیست و پیشرو
اصغر کریمی
سه ویژگی شرایط اول مه امسال در ایران را با همه سالهای قبل متمایز میکند

١- سال گذشته سال چپ تر شدن جامعه و برافراشته شدن پرچم سوسیالیسم و سرود انترناسیونال در برخی گردهمائی ها بود. سال بالا رفتن شعار یا سوسیالیسم یا بربریت و سوسیالیسم بپاخیز برای رفع تبعیض بود. سال قطعنامه های سوسیالیستی بود. سال اعتراضات مهم کارگری، اعتراض معلمان، اعتراضات گسترده و سرخ دانشجوئی بود. سال منزوی شدن هرچه بیشتر آلترناتیوهای راست بود. اول مه امسال رنگ و مهر این شرایط را باید بر خود داشته باشد و این شرایط را یک گام مهم دیگر به جلو ببرد
٢- سال ٨٥ سال شکست پروژه "احمدی نژاد" و تلاش رژیم برای ارعاب جامعه بود. این دولت را سر کار آوردند که بزند و بکوبد و مردم را مرعوب کند تا جمهوری اسلامی را سر پا نگهدارد. اما این خود دولت احمدی نژاد بود که در برابر گسترش صفوف اعتراضی مردم شکست خورد. گسترش سریع اعتراضات یک شاخص این دوره خواهد بود. مبارزه قدرتمند معلمان و دانشجویان، جنبش چپ آزادی زن و اعتصابات گسترده کارگری و تحرک قابل توجهی که در میان فعالین کارگری برای متشکل کردن کارگران شکل گرفته است بیانگر این تغییر شرایط است
٣- ویژگی سوم فضای جنگ است. اول مه همیشه یک روز بین المللی بوده است اما مساله حمله نظامی به ایران، بطور ویژه ای اول مه در ایران را به افکار عمومی بین المللی وصل میکند. مقابله با جنگ نقطه پیوند طبقه کارگر و کل مردم ایران با مردم آزادیخواه و انساندوست در سراسر جهان است. این یک نقطه گرهی است که طبقه کارگر باید از آن به نفع خود نیرو بگیرد و همبستگی مردم جهان را با خود و با مردم ایران در مبارزه شان برای رهائی از کل جهنم جنگ و جمهوری اسلامی جلب کند
این ویژگی ها به مبارزه طبقه کارگر در ایران خصلتی انترناسیونالی میدهد که باید توجه کارگران کمونیست و پیشرو را بخود جلب کند. طبقه کارگر بنا به این ویژگی ها میتواند تصویر یک جنبش سرخ و سوسیالیستی، جنبشی که آماده است مبارزه آزادیخواهانه مردم برای سرنگونی حکومت را رهبری کند، و تصویر متفاوت و رادیکالی از مقابله با جنگ، یعنی مقابله با هردوقطب جنگ، به دنیا ارائه دهد. پیشروان طبقه کارگر در ایران باید دنیا را متوجه شرایط خاص ایران و شرایط ویژه مبارزه طبقه کارگر کنند و در صف اول بشریت پیشرو هم در مقابل جنگ و هم در مقابل سرمایه داری قرار گیرند
سوال این است که آیا طبقه کارگر در ایران آمادگی اینرا دارد که از این شرایط برای تقویت همبستگی مردم دنیا با مبارزه عادلانه خود در مقابل جمهوری اسلامی استفاده کند؟ بعبارتی بخش پیشرو و کمونیست طبقه کارگر آیا به روشنی بر این ویژگی ها و اهمیت بین المللی مبارزه خود واقف است؟
واقعیت این است که هرچند اینجا و آنجا در قطعنامه ها و شعارهای اعتراضات بویژه در دانشگاهها خط روشنی در نحوه برخورد به جنگ، دیده میشود و در اول مه سال قبل نیز کارگران پیشرو میتینگ خانه کارگریها را به راهپیمائی مستقل خود با شعارهای رادیکال و مشخصا شعار "نه جنگ نه بمب اشتغال اشتغال" تبدیل کردند، با اینهمه تحرک بالائی نسبت به این مساله دیده نمیشود. همبستگی با مبارزه کارگران نیز مدتها است که به ذهنیتی جا افتاده در میان کارگران پیشرو تبدیل شده است و این یک نقطه درخشان از همان رادیکالیسم طبقه کارگر و جنبش های پیشرو در ایران را نشان میدهد. بحث این است که از این موقعیت، کارگران پیشرو و کمونیست باید گامی جلوتر بگذارند و نه تنها همبستگی جهانی با مبارزات طبقه کارگر را تحکیم کنند، بلکه طبقه کارگر و مردم پیشرو در سطح جهان را متوجه افق رادیکال خود، مطالبات آزادیخواهانه خود و استقبالی که از سوسیالیسم در جامعه شکل گرفته است، بکنند. یک واقعیت تلخ در سطح جهان این است که جنبش عظیم جهانی مردم انساندوست و متمدن علیه جنگ، ذهنیت محدودی دارد، جنگ را میبیند اما مصائب مردم ایران را نمیبیند، همانطور که مصائب مردم عراق و افغانستان را نمیدید. به همین دلیل عملا این جنبش بدست اسلامی ها و به اصطلاح "ضدامپریالیست" ها می افتد که درمورد جنگ از جریانات اسلامی قابل تفکیک نیستند. به همین خاطر این جنبش بجای رشد افول کرده است، علیرغم به خیابان آمدن میلیونها نفر عملا چیزی را نتوانسته است تغییر دهد و در نتیجه سرخورده و ضعیف شده است. اکنون در شرایطی که قرار است ایران هدف حمله نظامی قرار بگیرد، نتیجتا ایران در کانون توجه جهانی قرار دارد و طبقه کارگر و مردم ایران میتوانند با بلند کردن پرچمی متفاوت، راه تازه ای در مقابل بشریت انساندوست و متمدن قرار دهند، بر جنبش جهانی علیه جنگ تاثیرات عمیقی بگذارند و آنرا از زیر دست و پای اسلامیستها نجات دهند. در سطح بین المللی اکنون زمینه بیش از همیشه آماده است. اسلامی ها منزوی تر شده اند و بازبینی در میان مردم شروع شده است، اما جریان رادیکالی نتوانسته است هژمونی خود را بر این جنبش تامین کند. در چنین شرایطی طبقه کارگر در ایران بدلیل ویژگی هائی که برشمرده شد، از این توان تاریخی برخوردار است که بر این مبارزه تاثیرات محسوسی در جهت رادیکالیسم این جنبش، سیاسی کردن آن، تبدیل آن به جنبشی برای تغییرات رادیکال در غرب و در خاور میانه، و فاصله گرفتن از وضع موجود بگذارد. مقابله کارگران و مردم ایران علیه اسلام سیاسی و جمهوری اسلامی، فضای سوسیالیستی و انساندوستی عمیق و سوسیالیستی موجود در جنبش آزادیخواهانه مردم ایران و در کانون توجه قرار گرفتن ایران، آن ویژگی هائی است که طبقه کارگر در ایران را از موقعیت تاریخی ویژه ای برخوردار ساخته است که باید بویژه در اول مه از آن سود جوید
اگر این موضوع به حد کافی توجه بخش پیشرو طبقه کارگر را بخود جلب کند، سیل قطعنامه هائی با مضمون سوسیالیستی و رادیکال، شعارهائی که هر دو قطب را نشانه بگیرد و فراخوان هائی به مردم دنیا برای اعلام همبستگی جهانی با مبارزه مردم ایران، براه خواهد افتاد. این جوهر اول مه امسال در ایران است. این افقی است که گرایش رادیکال و سوسیالیستی در طبقه کارگر را میتواند متحد کند و به جلو صحنه سیاست در ایران بکشاند. این افقی است که میتواند مبنای اتحاد محافل مختلف درون جنبش کارگری قرار گیرد. این افقی است که مردم را از حالت انتظار نسبت به جنگ بیرون میاورد و به مسیری فعال و رادیکال سوق میدهد

بخش پیشرو طبقه کارگر باید این شرایط و اهمیت انترناسیونالیستی مبارزه خود را بخوبی درک کند تا آنرا به افق حاکم بر مبارزه طبقه کارگر و کل جامعه تبدیل کند. باید این را بخوبی درک کند تا انزوای گرایشات و جنبش های راست در جامعه را عمیق تر کند و از این زاویه نیز برای خود یک پیروزی طبقاتی کسب کند. باید علاوه بر ضرورت مبارزه با جنگ، بر ضرورت مقابله مردم دنیا علیه جمهوری اسلامی نیز تاکید کند و جنبش ضدجنگ را به همبستگی با مبارزه خود و مردم ایران بکشاند. این مساله صرفا به اول مه محدود نیست اما اول مه میتواند نقطه اوج این مبارزه باشد. اول مه باید روز به اهتزاز درآمدن شعارهائی به منظور جلب توجه دنیا به مبارزه عادلانه مردم ایران باشد. طبقه کارگر برای رهائی از کل جهنمی که جامعه در آن قرار گرفته است راهی جز به زیر کشیدن جمهوری اسلامی ندارد. و این پیام اول مه طبقه کارگر در ایران به مردم دنیا است. فراخوان به مردم دنیا است که برای مقابله با جنگ به مردم ایران کمک کنید تا خود را از شر هم جمهوری اسلامی و هم جنگ رها کنند و ضربه ای کاری بر اسلام سیاسی وارد کنند. هرچه این صدا و این فراخوان در اول مه رساتر و سرخ تر باشد، توجه بیشتری بخود جلب میکند

آمده اند ما را بکشند

آمده اند ما را بکشند
کامران روشن- اصفهان
هر سال و با شروع سال جدید به جای حل شدن معضلات کارگران در ایران، مشکلات جدیدی برایشان بوجود میاید و شور و شوق برای آمدن سال نو و فصل بهار، جای خود را به اضطراب و نگرانی بخاطر مصیبتهای جدید میدهد. به جمعیت بیکاران نیز به صورت روز افزون اضافه میشود و در آغاز سال هشتاد و شش میتوان مشاهده کرد که وضعیت، از مرز فاجعه فراتر میرود
یک قسمت از خیل عظیم بیکاران را کارگرهای قراردادی اخراجی تشکیل میدهند. در سالهای گذشته این کارگران را به صورت عادی و به بهانه هایی پیش پا افتاده مانند اعتراض به ماهها عقب افتادن حقوق هایشان اخراج میکردند ولی در آغاز سال هشتاد و پنج شرکتهای خصوصی و پیمانکار دست به اخراج کارگران به صورتی وسیع زدند
برای مثال در مجتمع فولاد مبارکه اصفهان صدها کارگر در زمان تمدید قراردادشان در خرداد ماه بدون هیچ حقوق و سنواتی، اخراج شدند این کارگران به دلیل اینکه قراردادشان تمام شده بود؛ نمیتوانستند (طبق قانون اداره کار) هیچ شکایتی بکنند و غرامتی هر چند ناچیز بگیرند
سپس کار کسانی که اخراج شده بودند بر دوش کارگران باقیمانده افتاد و مسئولیتها بسیار فشرده و سختتر گردید. حالا دیگر کارفرماها بخاطر این اضافه حقوق ناچیز انتظار کاری برده وارانه تر را دارند
گوشه دیگر این واقعیت، عقب افتادن هر چه بیشتر زمان پرداخت حقوقها است که این نیز کاملا عادی شده. امسال نیز کارگران قراردادی همان اتفاق سال قبل را پیش بینی کردند و متاسفانه باز هم اخراجها دارد تکرار میشود. درست در زمان تمدید قراردادها و بعنوان بهترین زمان برای اخراج کارگرها در جهت سود بیشتر و بهره کشی از آنها
طرح جدیدی نیز امسال در راه است که مطمئنا وضع را خرابتر خواهد کرد و کارگران را یک قدم عقبتر خواهد راند آن سان که دیگر صدای فریادش به گوش هیچکس نرسد. طرح خصوصی سازی هر چه وسیعتر، که ترجیح میدهم مدتی بعد که پیامدهای آنرا به طرز واضحتری مشاهده کردم درباره اش بنویسم و توضیح دهم
با یک ارزیابی سریع میتوان مشخص کرد که کارگران قراردادی در واقع هیچگونه, هویت شغلی ندارند. ممکن است امروز سرکار باشند و فردا به کوچکترین بهانه ای اخراج شوند و اگر خیلی شانس بیاورند به سمت بازار کار آزاد کشیده میشوند و گرنه که بیکار خواهند ماند. اینها نمیتوانند حضور مستمری در تولید اجتماعی داشته باشند ولی ضمن شرکت ناپایدارشان در تولید اجتماعی شدیدا استثمار میشوند و ناگزیر به عناصری شدیدا ضربه خورده وله شده تبدیل خواهند شد و بعلت فقدان سرمایه با اینکه در بیشتر موارد از تخصص فنی بالایی برخوردارند به مشاغل کم مایه وکاذب در بازار کار اجباراروی میاورند
برای مثال یکی از همکارانم پس از هشت سال کار قراردادی در یک شرکت پیمانکار با مجتمع فولاد، پارسال در همان زمان تمدید قرارداد به بهانه ی تعدیل نیروی کار و صرفه جویی در هزینه های شرکت، اخراج شد. او که یک استاد کار فنی است در حال حاضر در یک فروشگاه لوازم خانگی بارها را جابجا میکند و به گفته ی خودش؛ در حالیکه سی و چهار سال سن دارد؛ از پس خرج و مخارج و بدهیهایش برنمیاید و بدلیل سن بالا و نداشتن پارتی دیگر هیچ شرکتی استخدامش نمیکند او وضعیت بسیار بدی دارد و مینالید و میگفت : اینها (جمهوری اسلامی) آمده اند که ما را بکشند
هیچ منبع مسئولی برای رسیدگی به مشکلات اینگونه افراد وجود ندارد. اینها به دلیل نداشتن هویت شغلی، هیچ انجمن صنفی و نماینده ای هم ندارند که بتواند اعتراضشان را به جایی برسانند
طرحها و برنامه های سرمایه داری اسلامی قشون عظیمی از اینگونه افراد را ایجاد کرده. انسانهایی معلق، ناگزیر و سرگردان که در این سیستم دارای هیچگونه موقعیت اجتماعی نیستند. اینها در مناسبات اجتماعی، غارت و استثمار میشوند و هیچ امیدی هم بر اساس وعده های جمهوری اسلامی در مورد رفع این وضعیت وجود ندارد
شاید تنها راه اعتصاب باشد. یک اعتصاب قوی و همگانی. یک اعتصاب عظیم با حضور تمام قشرها، کارگر، معلم، دانشجو . . . در جهت براندازی قاطعانه ی این رژیم ضدانسانی که ابتدایی ترین حقوق را از مردم سلب کرده است

معلمان: نیاز به رهبری رادیکال

معلمان: نیاز به رهبری رادیکال
کیان آذر

:یک معلم در کامنت یکی ازوبلاگهای معلمان نوشته است
دوره دل بستن به وعده و وعیدها و سکوت گذشته باید قیام کرد. هر چه دیرتر اینکارو بکنیم بیشتر طعم شکست رو بهمون می چشونن. متاسفانه اینبارم کانون داره عقب نشینی میکنه.نمیدونم چرا اینهمه وقت کشی میکنن؟؟؟!!! اخرین تجمع جلوی مجلس یادتونه؟ دیدید وقتی بهشتی گفت اروم محوطه رو ترک کنید چه احساسی به همه دست داد؟ همه شاکی شدند. همه دلسرد شدند. بخدا قسم همونجا به جمع دوستانم گفتم: همه چی تموم شد.دیگه نمیتونن چنین جمعی رو یکجا جمع کنن و همین هم شد. دیگه نتونستیم تجمع کنیم و این فقط بدلیل عقب نشینی کانون بود. میدونم اونا نمیخواستن درگیری و دستگیری بشه اما دیدیم که شد (4 شنبه). ایکاش همکاران بعد از 28 سال میفهمیدند که با این رژیم فقط باید به زبون خودش برخورد کرد. چون هیچ زبون دیگه ای حالیشون نمیشه جز زبون زور و اساسا خود اغایان هم با زور حکومت رو غصب کردند. منکه از همکارا بکلی قطع امید کردم و دارم دنبال جایگزین بهتری میگردم و امیدوارم روزی برسه که پول نفت 60 دلاری تو حسابهای شخصی بانکهای سوییس و نروژ انباشته نشه. امیدوارم پول این ملت ستمدیده تبدیل به بمب و موشک نشه و بر سر کودکان بیگناه اسراییلی و عراقی و افغانی و... فرود نیاد.امیدوارم
....................

مبارزات و اعتراضات معلمان در اواخر سال گذشته نقش زیادی در تهاجم جامعه علیه جمهوری اسلامی داشته و با پتانسیل بالایی که درون معلمان بوده و هست- یکی قدرت بسیج نیرو و توانایی تجمع چندهزار نفره آنها و دوم بیان خواسته و مطالبات رادیکال و مشخص- نشان دهنده ظرفیت موجود در درون جنبش آنهاست. با نگاهی به رویدادهای روزهای پایانی سال و با سر زدن به وبلاگهای آنها میتوان مشاهده کرد که توازنی بین خواسته ها و پتانسیل موجوداز سویی و تصمیمات گرفته شده از سوی دیگر وجود ندارد و این عدم انطباق در این جنبش کاملا مشهوداست. بدنه جنبش اعتراضی معلمان رادیکالتر از رهبری و چهره های شناخته شده آنها ست. در حال حاضر این نارضایتی نسبت به این تعلل و محافظه کاری وجود دارد. معلمان انتقاداتی دارند بر تصمیمات ، سیاستها و موضعگیریهایی که تا بحال گرفته شده- برای مثال در روزهای تجمع جلوی مجلس- مبنی بر کوتاه آمدن و سازش کردن در مقابل سیاستهای تفرقه افکنانه ، سرکوبگرانه و فرصت دهنده به رژیم که با ارعاب و ایزوله کردن و فاصله انداختن بتواند اعتراض معلمان را خنثی کند. کلا انتظار و چشم اندازی که معلمان برای خود در اعتراضاتشان دارند با خط مشی انتخاب شده از طرف کانون بسیار فاصله دارد و حتی به آن پارامترها نزدیک هم نیست. همه اینها مسائلی هستند که در این مدت مورد بحث در بین آنها بوده است و این خط مشی کانون حالت باز دارندگی برای معلمان و اعتراضاتشان دارد
این مسئله یک بحث جدی ست که بدنه رادیکال معلمان احتیاج به یک رهبری پیشرو، دقیق، رادیکال و چپ دارد و این نیاز در این نارضایتی ها و انتقادات درمورد عملکرد کانون و چهره های شناخته شده معلمان کاملا مشهود است. معلمان مطالباتی دارند که آنرا گفته اند و تا بدست آوردن این مطالبات کوتاه نخواهند آمد و اگر هر مسئله ای بخواهد مانع رسیدن به این اهداف شود این جنبش از آن گذر خواهد کرد. بحث ها در حال حاضر مبنی بر اینست که کانون یک خط کاملا محافظه کارانه، راست و در چهارچوب و موازات حکومت را در پیش گرفته واین مورد قبول معلمان نیست
این فضا و موقعیت، معلمان رادیکال و چپ را به جلو صحنه و گرفتن رهبری این مبارزات فرا میخواند. نقش این افراد بسیار حائز اهمیت شده و برای پیشروی اعتراضات و مقابله هر چه بیشتر با جمهوری اسلامی باید شاهد این اتفاق باشیم. البته این بحث ها و انتقادات انعکاس شروع این پروسه است ولی با توجه به روند اوضاع و سرعت تحولات باید سریع این اتفاق بیفتد