معلمان: نیاز به رهبری رادیکال

معلمان: نیاز به رهبری رادیکال
کیان آذر

:یک معلم در کامنت یکی ازوبلاگهای معلمان نوشته است
دوره دل بستن به وعده و وعیدها و سکوت گذشته باید قیام کرد. هر چه دیرتر اینکارو بکنیم بیشتر طعم شکست رو بهمون می چشونن. متاسفانه اینبارم کانون داره عقب نشینی میکنه.نمیدونم چرا اینهمه وقت کشی میکنن؟؟؟!!! اخرین تجمع جلوی مجلس یادتونه؟ دیدید وقتی بهشتی گفت اروم محوطه رو ترک کنید چه احساسی به همه دست داد؟ همه شاکی شدند. همه دلسرد شدند. بخدا قسم همونجا به جمع دوستانم گفتم: همه چی تموم شد.دیگه نمیتونن چنین جمعی رو یکجا جمع کنن و همین هم شد. دیگه نتونستیم تجمع کنیم و این فقط بدلیل عقب نشینی کانون بود. میدونم اونا نمیخواستن درگیری و دستگیری بشه اما دیدیم که شد (4 شنبه). ایکاش همکاران بعد از 28 سال میفهمیدند که با این رژیم فقط باید به زبون خودش برخورد کرد. چون هیچ زبون دیگه ای حالیشون نمیشه جز زبون زور و اساسا خود اغایان هم با زور حکومت رو غصب کردند. منکه از همکارا بکلی قطع امید کردم و دارم دنبال جایگزین بهتری میگردم و امیدوارم روزی برسه که پول نفت 60 دلاری تو حسابهای شخصی بانکهای سوییس و نروژ انباشته نشه. امیدوارم پول این ملت ستمدیده تبدیل به بمب و موشک نشه و بر سر کودکان بیگناه اسراییلی و عراقی و افغانی و... فرود نیاد.امیدوارم
....................

مبارزات و اعتراضات معلمان در اواخر سال گذشته نقش زیادی در تهاجم جامعه علیه جمهوری اسلامی داشته و با پتانسیل بالایی که درون معلمان بوده و هست- یکی قدرت بسیج نیرو و توانایی تجمع چندهزار نفره آنها و دوم بیان خواسته و مطالبات رادیکال و مشخص- نشان دهنده ظرفیت موجود در درون جنبش آنهاست. با نگاهی به رویدادهای روزهای پایانی سال و با سر زدن به وبلاگهای آنها میتوان مشاهده کرد که توازنی بین خواسته ها و پتانسیل موجوداز سویی و تصمیمات گرفته شده از سوی دیگر وجود ندارد و این عدم انطباق در این جنبش کاملا مشهوداست. بدنه جنبش اعتراضی معلمان رادیکالتر از رهبری و چهره های شناخته شده آنها ست. در حال حاضر این نارضایتی نسبت به این تعلل و محافظه کاری وجود دارد. معلمان انتقاداتی دارند بر تصمیمات ، سیاستها و موضعگیریهایی که تا بحال گرفته شده- برای مثال در روزهای تجمع جلوی مجلس- مبنی بر کوتاه آمدن و سازش کردن در مقابل سیاستهای تفرقه افکنانه ، سرکوبگرانه و فرصت دهنده به رژیم که با ارعاب و ایزوله کردن و فاصله انداختن بتواند اعتراض معلمان را خنثی کند. کلا انتظار و چشم اندازی که معلمان برای خود در اعتراضاتشان دارند با خط مشی انتخاب شده از طرف کانون بسیار فاصله دارد و حتی به آن پارامترها نزدیک هم نیست. همه اینها مسائلی هستند که در این مدت مورد بحث در بین آنها بوده است و این خط مشی کانون حالت باز دارندگی برای معلمان و اعتراضاتشان دارد
این مسئله یک بحث جدی ست که بدنه رادیکال معلمان احتیاج به یک رهبری پیشرو، دقیق، رادیکال و چپ دارد و این نیاز در این نارضایتی ها و انتقادات درمورد عملکرد کانون و چهره های شناخته شده معلمان کاملا مشهود است. معلمان مطالباتی دارند که آنرا گفته اند و تا بدست آوردن این مطالبات کوتاه نخواهند آمد و اگر هر مسئله ای بخواهد مانع رسیدن به این اهداف شود این جنبش از آن گذر خواهد کرد. بحث ها در حال حاضر مبنی بر اینست که کانون یک خط کاملا محافظه کارانه، راست و در چهارچوب و موازات حکومت را در پیش گرفته واین مورد قبول معلمان نیست
این فضا و موقعیت، معلمان رادیکال و چپ را به جلو صحنه و گرفتن رهبری این مبارزات فرا میخواند. نقش این افراد بسیار حائز اهمیت شده و برای پیشروی اعتراضات و مقابله هر چه بیشتر با جمهوری اسلامی باید شاهد این اتفاق باشیم. البته این بحث ها و انتقادات انعکاس شروع این پروسه است ولی با توجه به روند اوضاع و سرعت تحولات باید سریع این اتفاق بیفتد