رشد جنبش کارگری و اجتماعی و رسوایی حکومت
رشد جنبش کارگری و اجتماعی و رسوایی حکومت
مبارزات موجود در جامعه در کنار و هماهنگ با مبارزه کارگران از جمله مبارزه کارگران شرکت واحد و انعکاس داخلي و بين المللي آن را کمتر کسي است در دنیا شاهدش نباشد. حمايت اتحاديه هاي بين المللي از مبارزه کارگران واحد يکي از درخشان ترين صحنه هاي همبستگي بين کارگران جهان با کارگران ايران و به ويژه با کارگران و کارکنان شرکت واحد بود. که به ابتکار حزب کمونیست کارگری ایران و با پشتیبانی هزاران انسان آزاده و کارگر مبارز ابعاد جهانی گرفت. با اعتراضات اخیر جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی مثل دفاع از حقوق کودکان و.... تقابل سران رژیم علیه همدیگر را شدت بخشیده است. مقامات دولتی و مسئولین رژیم را بیش از پیش نگران ساخته. بروجردي مي گويد: کارگران در مبارزه با جمهوري اسلامي دين را هدف قرار مي دهند و خوش چهره (مسئول بخش اقتصادی مجلس شورای اسلامی) مي گويد: جوانان ناکارآمدي دولت را به پاي دين مي نويسند. اظهارات مقامات ریز و درشت حکومت بر این واقعيت تاکید میکند که وحشت کل رژیم انعکاسي از مبارزات مستقيم کارگران و مردم است. نمونه ديگر حمايت کارگران شاغل در مجتمع هاي پتروشيمي ( پتروشیمی فن آوران –فجر - رازي –بندر امام – اروند و پتروشيمي مارون) در حمایت از کارگران فرش البرزاست که در پایان با شعار زنده باد اتحاد طبقاتي کارگران و زنده باد آزادي و برابري خواستار محاکمه عاملین این جنایات میشوند. همزمان اطلاعيه کارگران شرکت واحد را مي بينيم که در دفاع از کارگران فرش بابلسر است که همبستگی طبقاتی خودرا به نمایش میگذارند.
همچنین روز جمعه چهاردهم مهر در آمفي تئاترپارک لاله در تهران گردهمايي بزرگي در دفاع از حقوق کودکان برگزار گرديد. شرکت حدود دو هزار نفر در اين مراسم و استقبال بي نظير آنان از حقوق کودکان، گواهي بود براراده و خواست شرکت کنندگان در پايان دادن به تبعيض عليه کودکان ٬کودکان مهاجرو کودکان کار و مقدم شمردن حق کودکان بر نژاد، مليت، مذهب، موقعیت والدین و خانواده کودک و برخوردار بودن از شادی و رفاه. نوع این مراسم باشکوه با جمعيتي بيشتر در سنندج و همزمان در سردشت نيز با همين خواسته ها برگزار گردید و همه جامعه را بخود متوجه کرد.برگزاری و گرامیداشت این روز، جدا از ارج نهادن جامعه به حقوق کودک، به طبع آن، رژیم و قوانین ارتجاعی ضد کودک آنرا نیز به مصاف می طلبد. این یعنی علیرغم تمام کوشش و تلاش دولتمردان و مزدورانش، علیرغم راه انداختن باندهای سیاه در جامعه، علیرغم کنترل و فشار روز مره به زندگی مردم، مبارزه برای زندگی بهتر ادامه دارد.
این واقعيتهای اجتماعي باعث شده است وضعيت جمهوري اسلامي چنين بحراني باشد. جمهوری اسلامی نمیتواند راحت قوانين اسلامي را در جامعه پياده کند. بدلیل فاکتورهایی که در بالا اشاره کردم . حتی نمي توانند با وجود بهره گيري از همه ارگان هاي سرکوبگرشان مردم را مطيع و خاموش نگه دارند.
مي گويند وقتي دولت حقوق کارگران را پرداخت نمي کند، کارگران آن را فقط از چشم دولت نمي بينند و مستقيما دين را مورد تعرض قرار مي دهند. نگراني آقاي بروجردي اين نيست که چرا حقوق کارگران پرداخت نمي شود بلکه ترس او از اين است که اسلام مورد تعرض قرار گرفته و ابعاد اجتماعی بخود گرفته است. همه میدانیم که خواست جدا شدن دين از دولت حتي در ميان بخشهائي از رژيم اسلامي جديد نیست. قبل از اینها اشخاص دیگری در اين نقش ظاهر شده اند. حجاريان، سازمانده وزرات اطلاعات و اکبر گنجي يکي از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و موسوي خوئيني و اشکوري و ديگر هم پالگی هایشان عبدالکريم سروش. تلاش نمودند خودرا سکولار و خواهان جدایی دین از دولت نشان دهند . این تراژدي کميک را هر کدام در زماني و مکاني سعي کردند مورد استفاده قرار دهند ولی در مقابل جنبش برابری طلبی نقش بر آب شدند.
در مجلس اسلامی نمایندگان داد میزنند (اگر عدالت را رعایت نکنیم مردم و جوانان میگویند اسلام عدالت خواه نیست و از دولت روی بر میگردانند). قبلا هم نماینده تبریز گفته بود (بیش از بیست سال است روی جوانان و آموزش و پرورش کار میکنیم ولی نتوانستیم جوانان را جذب اسلام کنیم. این رسوایی است برایمان)
اینها سند رسوایی حکومت جمهوری اسلامی است. اکنون شاهدیم که همبستگی کارگری دارد به ترندی جدی در اعتراضات کارگران تبدیل میشود. این حرکت رو به پیش را باید بیشتر و بیشتر گسترش داد. برای گسترش و سراسری کردن آن، اتحاد و تشکل پیش شرط است. به یمن وجود حزب کمونیست کارگری که در صحنه اعتراضات کارگری /اجتماعی حضور دارد میتوان امیدوار بود که سرانجامی برای پیروزی وجود دارد. اما برای رسیدن به آن باید کارگران و زنان و مردان آزاده بدور حزب خود جمع شوند. اگر اتحاد و همبستگی خودرا به تحزب و متشکل شدن تبدیل نکنیم، اگر تلاشهای مبارزاتی خودرا متشکل و فشرده تر نکنیم، دستاوردهای اینجا و آنجا را هم از دست خواهیم داد.
زنده باد اتحاد مبارزاتی ما علیه جمهوری اسلامی
اسماعیل مولودی
15 اکتبر 2006
مبارزات موجود در جامعه در کنار و هماهنگ با مبارزه کارگران از جمله مبارزه کارگران شرکت واحد و انعکاس داخلي و بين المللي آن را کمتر کسي است در دنیا شاهدش نباشد. حمايت اتحاديه هاي بين المللي از مبارزه کارگران واحد يکي از درخشان ترين صحنه هاي همبستگي بين کارگران جهان با کارگران ايران و به ويژه با کارگران و کارکنان شرکت واحد بود. که به ابتکار حزب کمونیست کارگری ایران و با پشتیبانی هزاران انسان آزاده و کارگر مبارز ابعاد جهانی گرفت. با اعتراضات اخیر جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی مثل دفاع از حقوق کودکان و.... تقابل سران رژیم علیه همدیگر را شدت بخشیده است. مقامات دولتی و مسئولین رژیم را بیش از پیش نگران ساخته. بروجردي مي گويد: کارگران در مبارزه با جمهوري اسلامي دين را هدف قرار مي دهند و خوش چهره (مسئول بخش اقتصادی مجلس شورای اسلامی) مي گويد: جوانان ناکارآمدي دولت را به پاي دين مي نويسند. اظهارات مقامات ریز و درشت حکومت بر این واقعيت تاکید میکند که وحشت کل رژیم انعکاسي از مبارزات مستقيم کارگران و مردم است. نمونه ديگر حمايت کارگران شاغل در مجتمع هاي پتروشيمي ( پتروشیمی فن آوران –فجر - رازي –بندر امام – اروند و پتروشيمي مارون) در حمایت از کارگران فرش البرزاست که در پایان با شعار زنده باد اتحاد طبقاتي کارگران و زنده باد آزادي و برابري خواستار محاکمه عاملین این جنایات میشوند. همزمان اطلاعيه کارگران شرکت واحد را مي بينيم که در دفاع از کارگران فرش بابلسر است که همبستگی طبقاتی خودرا به نمایش میگذارند.
همچنین روز جمعه چهاردهم مهر در آمفي تئاترپارک لاله در تهران گردهمايي بزرگي در دفاع از حقوق کودکان برگزار گرديد. شرکت حدود دو هزار نفر در اين مراسم و استقبال بي نظير آنان از حقوق کودکان، گواهي بود براراده و خواست شرکت کنندگان در پايان دادن به تبعيض عليه کودکان ٬کودکان مهاجرو کودکان کار و مقدم شمردن حق کودکان بر نژاد، مليت، مذهب، موقعیت والدین و خانواده کودک و برخوردار بودن از شادی و رفاه. نوع این مراسم باشکوه با جمعيتي بيشتر در سنندج و همزمان در سردشت نيز با همين خواسته ها برگزار گردید و همه جامعه را بخود متوجه کرد.برگزاری و گرامیداشت این روز، جدا از ارج نهادن جامعه به حقوق کودک، به طبع آن، رژیم و قوانین ارتجاعی ضد کودک آنرا نیز به مصاف می طلبد. این یعنی علیرغم تمام کوشش و تلاش دولتمردان و مزدورانش، علیرغم راه انداختن باندهای سیاه در جامعه، علیرغم کنترل و فشار روز مره به زندگی مردم، مبارزه برای زندگی بهتر ادامه دارد.
این واقعيتهای اجتماعي باعث شده است وضعيت جمهوري اسلامي چنين بحراني باشد. جمهوری اسلامی نمیتواند راحت قوانين اسلامي را در جامعه پياده کند. بدلیل فاکتورهایی که در بالا اشاره کردم . حتی نمي توانند با وجود بهره گيري از همه ارگان هاي سرکوبگرشان مردم را مطيع و خاموش نگه دارند.
مي گويند وقتي دولت حقوق کارگران را پرداخت نمي کند، کارگران آن را فقط از چشم دولت نمي بينند و مستقيما دين را مورد تعرض قرار مي دهند. نگراني آقاي بروجردي اين نيست که چرا حقوق کارگران پرداخت نمي شود بلکه ترس او از اين است که اسلام مورد تعرض قرار گرفته و ابعاد اجتماعی بخود گرفته است. همه میدانیم که خواست جدا شدن دين از دولت حتي در ميان بخشهائي از رژيم اسلامي جديد نیست. قبل از اینها اشخاص دیگری در اين نقش ظاهر شده اند. حجاريان، سازمانده وزرات اطلاعات و اکبر گنجي يکي از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و موسوي خوئيني و اشکوري و ديگر هم پالگی هایشان عبدالکريم سروش. تلاش نمودند خودرا سکولار و خواهان جدایی دین از دولت نشان دهند . این تراژدي کميک را هر کدام در زماني و مکاني سعي کردند مورد استفاده قرار دهند ولی در مقابل جنبش برابری طلبی نقش بر آب شدند.
در مجلس اسلامی نمایندگان داد میزنند (اگر عدالت را رعایت نکنیم مردم و جوانان میگویند اسلام عدالت خواه نیست و از دولت روی بر میگردانند). قبلا هم نماینده تبریز گفته بود (بیش از بیست سال است روی جوانان و آموزش و پرورش کار میکنیم ولی نتوانستیم جوانان را جذب اسلام کنیم. این رسوایی است برایمان)
اینها سند رسوایی حکومت جمهوری اسلامی است. اکنون شاهدیم که همبستگی کارگری دارد به ترندی جدی در اعتراضات کارگران تبدیل میشود. این حرکت رو به پیش را باید بیشتر و بیشتر گسترش داد. برای گسترش و سراسری کردن آن، اتحاد و تشکل پیش شرط است. به یمن وجود حزب کمونیست کارگری که در صحنه اعتراضات کارگری /اجتماعی حضور دارد میتوان امیدوار بود که سرانجامی برای پیروزی وجود دارد. اما برای رسیدن به آن باید کارگران و زنان و مردان آزاده بدور حزب خود جمع شوند. اگر اتحاد و همبستگی خودرا به تحزب و متشکل شدن تبدیل نکنیم، اگر تلاشهای مبارزاتی خودرا متشکل و فشرده تر نکنیم، دستاوردهای اینجا و آنجا را هم از دست خواهیم داد.
زنده باد اتحاد مبارزاتی ما علیه جمهوری اسلامی
اسماعیل مولودی
15 اکتبر 2006
No comments:
Post a Comment