Monday, October 30, 2006

8/08/1385 دوشنبه

اخبار کارگری
کارگران شاهو در سنندج مانع خروج مسولین از
این کارخانه شدند

طبق اخباری که امروز شنبه 5 آبان به کمیته کردستان حزب رسیده است کارگران شاهو ساعت 7 و 30 دقیقه عصر این روز در اعتراض به عدم پرداخت حقوقهای سه ماهه اول سال 85 صدیق آزادی مدیر کارخانه٬ محمد هاشمی حسابدار٬ اقبال مسول حسابداری را در کارحانه نگهداشتند و اجازه خروج به آنها را ندادند. کارگران اعلام کردند تا پرداخت حقوقهای معوقه خود اجازه خروج به آنها را نمیدهند. رودشنگ کارفرمای این کارحانه قبلأ اعلام کرده بود که این حقوقها را پرداخت کرده است. کارگران در مقابل گفته های متناقض مدیر و کارفرما و حسابداران این کارخانه اعلام کردند که معلوم است حقوهای ما در میان مسولین این کارخانه حیف و میل شده است. کارگران تاکید کردند مسولین این کارخانه تا پرداخت همه آحقوقهای معوقه اجازه خروج از کارخانه را ندارند.
صدیق آزادی و دیگر مسولین این کارحانه به کارگران گفتند که بصورت قسطی حقوقها پرداخت میشود٬ اما کارگران این را رد کرده و خواهان پرداخت همه حقوقهای معوقه خود شدند.
نیروهای انتظامی در جریان این کشمکش کارگران و مدیر و حسابداران کارخانه قرار گرفتند٬ اما هیچ اقدامی نکرده است. مسولین دولتی در سنندج دخالت کردند و از کارگران خواستند که راه مذاکره را درپیش بگیرند و به مسولین کارخانه اجازه خروج بدهند. در مقابل٬ کارگران به اعتراض و مقاومت خود ادامه دادند و خواهان پرداخت همه حقوقهای معوقه شدند.
نهایتأ با پادرمیانی مسعود ماجدی مدیر قبلی این کارخانه و با قول و قرارهای مساعد به کارگران ساعت 12 شب کارگران اجازه خروج به مسولین این کارخانه دادند و همگی از کارخانه بیرون رفتند.
بر اساس همین منبع خبری فردا 6 آبان ماه قرار است کارگران ساعت 8 و30 دقیقه صبح در کارحانه حاضر باشند و ساعت 11 قبل از ظهر مسولین اداره کار و استانداری و مسولین کارخانه و... با کارگران به مذاکره بنشینند.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران ضمن حمایت قاطع از مبارزات کارگران شاهو٬ پرریس و دیگر مراکز کارگری همه کارگران را به اتحاد و همبستگی و متشکل شدن در تشکلهای خود فرامیخواند.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران
5 آبان 1385- 27 اکتبر 2006
دو نفر از کارگران کارخانه پرريس سنندج اخراج شدند

طبق اخباري که به کميته کردستان حزب کمونيست کارگري رسيده است کارگران کارخانه پرريس به دنبال اعتصاب و اعتراض به شرايط غير انساني قرار دادهاي کاري٬ همچنان تحت فشار کارفرما قرار دارند. کارگران اين کارخانه قبلأ به قرار دادهاي برده وار اعتراض کردند. و بعد از توافقاتي با کارفرما به سر کار بازگشتند. اما بعد از اين اعتراض کارگران همچنان تحت فشار قرار دارند.

آخرين اخبار حاکي است که دو نفر از کارگران از اول آبان ماه اخراج شده اند. 15 نفر از کارگران قراردادشان يک ماهه شده است. کارفرما تهديد کرده است هر کس اعتراض کرده و يا اعتراض کند اخراج ميشود. اخيرأ 6 زن در اين کارخانه استخدام شده اند که ماهانه فقط 150 هزار تومان دستمزد دريافت ميکنند. اين 6 نفر از همه مزايايي کاري محروم شده اند و بدون هيچ مزايايي شروع به کار کرده اند. کارفرما اعلام کرده است اگر هر کس اعتراض کند اخراج ميشود و به جاي آنها کارگران ديگري استخدام ميشوند. کارگران اين کارخانه ميگويند احتمال اين ميرود که کارفرما تعداد ديگري از کارگران را اخراج کند. بر اساس اخباري که به کميته کردستان حزب رسيده است به دنبال اعتصاب قبلي در اين کارخانه کارفرما توانسته است در ميان کارگران چند دسته گي ايجاد کند و اين تفرقه در ميان کارگران باعث شده است کارفرما تعرضات خود عليه کارگران را از سر گيرد.
کميته کردستان حزب همه کارگران پرريس را به اتحاد و همبستگي فراميخواند. در مقابل سياست تفرقه افکنانه کارفرما کارگران بايد متحدانه عمل کنند. در عين حال ايجاد تفرقه در ميان کارگران يک بار ديگر تاکيدي بر اين مسله حياتي است که اگر کارگران تشکل مستقل خود را نداشته باشند کارفرما به راحتي ميتواند در صف کارگران ايجاد تفرقه کند.
ما همه کارگران در ديگر مراکز کار را به حمايت از کارگران پرريس و ايجاد تشکلهاي مستقل خود فراميخوانيم. تشکل اکنون براي کارگران به امري حياتي و فوري تبديل شده است. بحث کردن از اهميت و جايگاه تشکل براي کارگران تکراري شده است. اين تشکلها را بايد فوري ايجاد کرد.

کميته کردستان حزب کمونيست کارگري ايران
5 آبان 1385- 27 اکتبر
2006


سه هزار كارگر كشت و صنعت كارون دست به اعتصاب نا محدود زدند
كارگران خواهان محاكمه و اخراج مديريت هستند

بنا به گزارش رسيده به حزب كمونيست كارگري ايران كارگران و كاركنان شركت كشت و صنعت كارون شوشتر از ديروز ٦ آبان وارد اعتصاب نامحدود شده اند. كارگران و كاركنان شركت كشت و صنعت كارون بدنبال اولتيماتوم به مديريت شركت مبني بر پرداخت فوري پاداش توليد كه قرار بوده در تاريخ بيستم شهريور ماه پرداخت گردد، و با توجه به عدم پاسخ روشن مديريت، اعتصاب خودرا از ساعات اوليه اين روز شروع كردند. اين اعتصاب بدنبال پايان مهلت تعيين شده توسط كارگران شروع شد. چرخه توليد با توقف كار ديگ ها و سه كوره بخار خط توليد شكر و تمامي آسياب ها و همجنين توقف خط برق ساختمان هاي اداري شركت، توسط كارگران از حركت باز ايستاد و كاملا" متوقف شد. بنا به اين گزارش در همين روز اول اعتصاب تل عظيمي از ني هاي بريده شده پشت آسيابها جمع شده است و كاروان طويلي از تريلرهاي مملو از ني در جاده اختصاصي كشت و صنعت به درازاي چندين كيلومتر در پشت خط توليد متوقف شده اند. كارگران بخش تجهيزات كليه كارهاي خود را ترك كرده اند و به اعتصاب پيوسته اند. كارگران قراردادي نيز پيوستن كامل خود را به اعتصاب اعلام كرده اند. كاركنان بخش اداري نيز از امروز به اعتصاب پيوسته اند. به اين ترتيب اين اعتصاب تمامي كارگران و كاركنان مشغول به كار شركت را در بر گرفته است. اشاره كنيم كه شركت كشت و صنعت شمار زيادي كارگر دارد كه بخش زيادي از آنها به عنوان كارگر كشاورزي بطور فصلي كار ميكنند.

در اولين ساعت اعتصاب كارگران از فراز بلندي موسوم به تپه " آزادي" فرمان به اخراج و محاكمه علني مديريت داده، اورا را هو كردند و وادار به ترك شركت نمودند.اخراج و محاكمه مديريت باتهام فساد اقتصادي،رشوه خواري ، چاپيدن و تاراج اموال شركت و سوء مديريت خواست عاجل كارگران است. زير فشار اعتراضات طولاني مدت كارگران پيش از اين هيئتي از جانب احمدي نژاد و با رياست برادرش به شركت آمد و بعد از تحقيقاتي قرار شد كه هيئت مديره كشت و صنعت شامل مدير شركت بنام عبدالغزيز نبوي و تعدادي از بستگان و دوستانش از آذر ماه از پست مديريت كنار گذاشته شوند. اما كارگران مصرند كه مديريت بايد نسبت به عملكرد خود پاسخگو باشد و علنا" ودر حضور كارگران نسبت به عملكرد خود توضيح دهد و فورا مجازات و اخراج شود. هر سه شيفت شركت به اعتصاب پيوسته اند. در روز دوم اعتصاب كاركنان بخش اداري نيز به اعتصاب پيوسته اند.

كارگران علاوه بر خواست محاكمه و اخراج مدير شركت، خواهان پرداخت فوري پاداش توليد به ميزان يكماه حقوق، پرداخت بموقع دستمزدها كه بنابه توافقات قبلي بايد دهم هرماه پرداخت شود، پايان دادن به تبعيضات در استخدام ها و پارتي بازي در اين خصوص، وهمچنين لغو اكيد تبعيض ميان كارگران در طبقه بندي مشاغل و ارتقاء شغلي ميباشند. اعتصاب كارگران و كاركنان كشت و صنعت كارون اكنون در فضايي متحد و پرشور ادامه دارد.

حزب كمونيست كارگري ايران از اعتصاب متحدانه كارگران و كاركنان شركت كشت و صنعت كارون شوشتر قاطعانه حمايت ميكند و خواستها و اعتراض اين كارگران را در سطح سراسري در ايران و در سطح بين المللي انعكاس خواهد داد. حزب همه كارگران و مردم شوشتر، دزفول و گتوند و حومه را به حمايت متحدانه از اين اعتصاب فرا ميخواند. حزب همچنين از همه كارگران و مردم در سراسر ايران ميخواهد كه از اعتصاب كارگران شركت كشت و صنعت شوشتر فعالانه پشتيباني كنند.

زنده باد اتحاد و همبستگي طبقاتي كارگران!
زنده باد آزادي برابري ، حكومت كارگري !

حزب كمونيست كارگري ايران
٧ آبان ١٣٨٥ – ٢٩ اكتبر ٢٠٠٦

احتمال انحلال اين شركت و بيكاري بيش از 200 كارگر !كارگران شركت" توسعه صنايع پزشكي" تجمع اعتراض آميز برپا كردند
تهران- خبرگزاري كار ايرانبا انحلال احتمالي شركت" توسعه صنايع پزشكي" وابسته به وزارت بهداشت بيش از 200 تن از كارگران شاغل در سه واحد زير مجموعه اين شركت در آستانه اخراج قرار گرفتند .
به گزارش خبرنگار گروه كارگري ايلنا, اين كارگران در سه واحد توليدي ابزار جراحي دستي , واحد ساخت تخت‌‏هاي بيمارستاني امين‌‏آباد و واحد توليد البسته بيمارستاني در تهران شاغل هستند .جمعي از كارگران اين شركت با حضور در دفتر خبرگزاري ايلنا, با اعلام مراتب اعتراض خود به تصميم مديران براي انحلال اين واحد , اظهار داشتند‌‏: برخي از مديران وزارت بهداشت ترجيح مي دهند كه واحدهاي توليدي داخلي تعطيل و زمينه واردات كالاهاي خارجي فراهم شود . آنان گفتند : واحد توليد ابزار جراحي دستي يكي از واحدهاي منحصر به فرد در ايران است و تعجب مي‌‏كنيم كه مديران تصميم به انحلال اين واحد و ساير واحدها گرفته اند . كارگران اظهار داشتند‌‏: مديران اين شركت منتظر تامين بودجه براي تسويه حساب با كارگران و انحلال شركت هستند . آنان گفتند كه سابقه كاري بيشتر كارگران 10 تا 20 سال است و با انحلال احتمالي واحد نمي‌‏دانند كه تكليفشان چه خواهد شد . بنابراين گزارش خبرنگار ايلنا, كارگران اين شركت از دقايقي پيش در مقابل دفتر خبرگزاري شركت در خيابان ناصرخسرو -صوراسرافيل تجمع اعتراض آميز برپا كرده‌‏اند . گزارش مبسوط اين تجمع متعاقبا ارسال مي شود

تجمع حدود 100 نفر از كارگران كارخانجات شهرري مقابل مجلس
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: مجلس
حدود 100 نفر از كارگران كارخانجات شهرري در اعتراض به پيش‌نويس قانون كار مقابل مجلس تجمع كردند.
به گزارش خبرنگار پارلماني خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يكي از تجمع‌كنندگان، گفت: اعتراض ما به پيش‌نويس قانون كار و ماده‌ي 27 آن است كه با حذف اين ماده اخراج كارگر به طور مطلق به دست كارفرما داده مي‌شود بدون قائل شدن حق و حقوق كارگر.
اين شخص ادامه داد: همچنين در پيش‌نويس قانون كار، كارگاه‌هاي زير 10 نفر را از برخي از بندهاي قانون كار معاف كرده‌اند و باز هم افراد و حقوقق كارگر به طور مطلق به طور مطلق به كارفرما داده شده است.
اين تجمع‌كنندگان پلاكاردهايي با مضمون‌هاي زير در دست داشتند: «اصلاح قانون كار، اخراج كارگران قراردادي است»، «كميسيون صنايع، قانون كار را رها كن فكري به حال ما كن»، «حذف ماده‌ي 27، حذف شوراهاي ماست»، «قانون كار ايران يادگار امام است» و «مجلس به ما عيدي داد، يك نان آجري داد».
به گزارش ايسنا، عليرضا محجوب دبير كل خانه‌ي كارگر نيز با حضور در ميان تجمع‌كنندگان در جمع آنها صحبت كرد و توضيحاتي داد
زحمتکشان افغانستانی، خداحافظ
محمدصادق جنان صفت: کدام مقوله ها و پدیده ها «خوب» و کدام «بد» فرض می شوند؟ کدام پدیده ها و رفتارها «زشت» یا «زیبا» به حساب می آیند؟ کدام مقوله ها و پدیده ها و اندیشه ها «خیر» یا «شر»ند؟ به نظر می رسد تعریف و شناساندن مقوله ها، رفتارها و پدیده هایی که «خوب»، «زیبا» و «خیر» فرض می شوند یا پدیده ها و رفتارهای «بد»، «زشت» و «شر» کار آسانی است. اما واقعیت غیر از این است. به طور مثال و در صورت پرسش از افراد غیر دیوانه که اندازه ای متعارف از «شعور» و «فهم» داشته باشند می گویند «جنگ»، «دروغگویی»، «عوامفریبی»، «پایمال کردن حقوق دیگران» و «ترس» از مقوله های «بد»، «زشت» و «شر» به حساب می آیند.
در برابر، پدیده هایی مثل «صلح»، «راستگویی»، «احترام به حق دیگران»، «شجاعت» و «برابری و عدالت» خوب، زیبا و خیرند. چرا با وجودی که یک نوع اجماع عقیده و رای درباره تفکیک پدیده های «خوب و بد»، «خیر و شر» و «زشت و زیبا» در میان انسان ها و جامعه ها وجود دارد باز هم شاهد این هستیم که جنگ وجود دارد، فقر وجود دارد، افراد و جامعه هایی هستند که احساس می کنند حق آنها توسط دولت های دیگر و افراد دیگری در درون مرزهای ملی یا محیط جهانی پایمال می شود؟
چرا جامعه ها و جهان با وجودی که صلح را تحسین می کنند آن را در آغوش نمی گیرند و از زیبایی های آن استفاده نمی کنند؟ چرا جامعه ها و انسان ها و جهان که نیک می دانند فقر و جنگ پلید و شرورند از آنها دوری نمی کنند؟ می توان بر سر یک چیز توافق کرد و درباره آن اندیشید. به نظر می رسد «فهم غلط، بدفهمی، نفهمیدن، خود را به نفهمی زدن» را باید جزو مقوله ها و رفتارهای شر تصور کرد. در صورتی که بر سر این موضوع توافق صورت پذیرد می توان امیدوار بود به این نتیجه برسیم که نفهمیدن، بدفهمی و خود را به نفهمی زدن موتور و محرک گام برداشتن افراد و جامعه ها به سوی کژراهه ها و بیراهه ها و دردسرسازی است.
یکی از «بدفهمی ها و خود را به نفهمی زدن ها» نیز این است که یک حزب یا جمعیت سیاسی یا جریان فکری تصور کند خیر و شر افراد را بیش از خود آنها تشخیص می دهد. در این صورت آن حزب و جمعیت سیاسی به ویژه اگر مجهز به نیرو و سلاح مادی نیز باشد انسان و جهان را به دردسر می اندازد. یافتن مصداق های تاریخی برای این ادعا کار دشواری نیست. می توان به دوردست تاریخ رفت، می توان به سده های میانی مراجعه کرد و می توان به قرن گذشته نیز نگاه کرد. حزب و گروهی که افرادی مثل هیتلر، موسولینی، استالین، صدام حسین و... تاسیس کرده و با بدفهمی یا خود را به نفهمی زدن سرنوشت جامعه خویش را تیره و تار کردند مصداق های مفهوم یاد شده است.
سرنوشت غم انگیز و تاسف بار جامعه و مردم افغانستان در 3 دهه گذشته نیز مصداق مناسبی برای ادعای یادشده است. مردم زجر کشیده و مظلوم و فقیر افغانستان بیش از 3 دهه است در بدترین شرایط روحی و مادی به سر می برند و در فقر و فاقه زندگی می کنند. مردم ایران در 25 سال گذشته با گشاده دستی و البته شاید کمی اکراه اما پذیرای میلیون ها نفر از مردم افغانستان در سراسر خاک و سرزمین خویش بوده و نان و بنزین و آب و برق و فضای زندگی خویش را با آنها تقسیم کرده اند. کارگران افغانستانی بیش از 25 سال است در این سرزمین و در سخت ترین و دشوارترین فعالیت های اقتصادی شاغل بوده اند. اکنون و در شرایط دشواری که قرار داریم دولت ایران براساس درک خود از فضای کسب و کار به این نتیجه رسیده است که حضور کارگران افغان بدون مجوز کار، جا را برای ایرانیان تنگ کرده است و باید آنها به سرزمین خویش برگردند.
این حق دولت ایران است که براساس مقررات پذیرفته شده و معاهدات بین المللی پذیرفته شده و مورد توافق از کارفرمایان بخواهد کارگران افغانستانی را به کار نگیرند. کاش ایران و ایرانیان در شرایطی بودند که می توانستند باز هم میزبان کارگران زحمتکش افغانستانی باشند، اما چه می شود که سنگ کیمیا در اختیار هیچ جامعه ای نیست. در این وضعیت دشوار است که البته با سختی و دشواری که عاطفه در آن نقش اول را دارد باید گفت کارگران زحمتکش افغانستانی خداحافظ

باز تاب اخراج کارگران افغانستانی بدون مجوز

ایرانیان به مدت ربع قرن پذیرای کارگران و خانواده های افغانستانی بوده و از نظر مدت و تعداد پذیرایی از مهاجران یک رکورد بزرگ بر جای گذاشته است. پس از روی کار آمدن دولت حامد کرزای و استقرار یک دولت قانونی انتظار این بود که افغانی های مهاجر در ایران و پاکستان به کشورشان برگردند. در فروردین 1384 نقطه عطفی در سرنوشت مهاجران افغانی ساکن ایران رخ داد. در بهار 1384 ثبت نام برای خروج مهاجران افغانستانی از ایران و شرکت آنها در سومین طرح بازگشت داوطلبانه انجام شد. پیش از آن اما در سال 1383 نیز گروه قابل توجهی از افغانستانی ها ایران را به سمت کشورشان ترک کرده بودند. پس از روی کار آمدن دولت آقای احمدی نژاد، اما زمزمه هایی برای اخراج کارگران افغانستانی که مجوز فعالیت در ایران ندارند بلند شد و به تدریج به یک جریان تبدیل شد. مسوولان وزارت کار و امور اجتماعی در ماه های گذشته در هر موقعیتی موضوع اخراج کارگران افغانستانی بدون مجوز کار در ایران را مطرح و سرانجام و پس از هشدارهای پرشمار مبارزه با به کار گرفتن کارگران افغانستانی در بنگاه های ایرانی را از روز 6 آبان آغاز کردند.بر اساس آخرین آمار تنها یک هزار نفر از اتباع افغانی حاضر در کشور دارای پروانه کار هستند، لذا فعالیت سه میلیون افغانی ساکن در کشور که تنها 900 هزار نفر آنها دارای مجوز اقامت هستند، در ایران غیرمجاز تلقی می شود که از فردا نیز کار اخراج این دسته از کارگران از واحدها آغاز خواهد شد. این طرح در دو فاز اجرا می شود که فاز اول این طرح شناسایی مراکز تجمع افاغنه است که با طی این مرحله اجرا فاز دوم طرح که همان اخراج کارگران است از ششم آبان ماه آغاز شد، از این تاریخ به بعد تیم های متشکل از وزارت کشور، نیروی انتظامی، دادستانی، وزارت بازرگانی به همراه بازرسان وزارت کار به مراکزی که از اتباع افغانی بدون مجوز استفاده می کنند، رفته و نسبت به اخراج آنها اقدام می کنند. در این طرح وظیفه وزارت کار شناسایی اتباع خارجی فاقد پروانه کار و برخورد با کارفرمایان متخلف است، لذا این وزارتخانه هیچ نقشی در اخراج کارگران خارجی ندارد و این امر از سوی وزارت کشور و نیروی انتظامی صورت می گیرد و براساس پیش بینی های وزارت کار تا پایان امسال حدود 500 هزار نفر از اتباع غیرمجاز افغانی از کشور اخراج خواهند شد. البته کارفرمایان اتباع افغانی دارای مجوز اقامت، براساس دستورالعمل ماده 122 قانون کار می توانند درخواست مجوز کار برای این افراد در صنایع ساختمانی، کشاورزی و کوره پزخانه ها کنند که در این صورت وزارت کار پروانه کار شش ماهه برای این افراد صادر خواهد کرد که این امر در راستای نظام مند کردن حضور اتباع خارجی در کشور است. لذا به نظر می رسد اجرای این طرح بتواند نقش بسزایی در کاهش نرخ بیکاری در کشور داشته باشد به طوری که تا پایان سال براساس اظهارات مسوولان وزارت کار 300 تا 400 فرصت شغلی که در حال حاضر در اختیار افاغنه قرار دارد، احیا خواهد شد. وی می افزاید؛ کارفرمایانی که با اخراج کارگران افغانی غیرمجاز خود، اقدام به کارگیری از نیروهای کار ایرانی از طریق کاریابی های داخلی کنند، براساس قانون چهارم توسعه از پرداخت حق بیمه این کارگران تا پایان سال برنامه چهارم معاف خواهند بود و این حق بیمه از سوی دولت پرداخت خواهد شد. همچنین کارفرمایانی که بخواهند از نیروهای مستمری بگیر سازمان تامین اجتماعی استفاده کنند وام 10 میلیون تومانی دریافت می کنند. صالحی مرام بیان می کند؛ در صورتی که براساس اطلاعات موجود در مراکز کاریابی برای وزارت کار محرز شود که نیروی کار ایرانی حاضر به انجام کار نیروی افغانی نیست مجوز اشتغال برای این افراد بنا به درخواست کارفرما صادر می شود. وی اظهار می کند؛ اما اگر پس از پایان 15 روز مهلت ارائه شده به کارفرما، کارفرما اقدام به معرفی نیروی خارجی غیرمجاز نکند علاوه بر پرداخت جریمه مورد پیگرد قضایی قرار گرفته و بین 3 تا 6 ماه به زندان محکوم خواهد شد. این در حالی است که کشور به بیش از 11 هزار متخصص خارجی از 47 ملیت مختلف برحسب نیاز صنایع کشور مجوز لازم برای آمدن به کشور داده شده و این افراد ضمن برطرف کردن نیازهای تخصصی مورد نیاز کشور در بخش های گوناگون با انتقال تخصص باعث ارتقا فناوری و تکنولوژی در کشور ما شده اند. هرچند به پیشنهاد دولت و با تصویب کمیسیون تلفیق بودجه مجلس، هزینه استفاده از نیروی کار خارجی مجاز نیز افزایش یافته است اما با این وجود شاهد کاهش به کارگیری این دسته از نیروهای کار در کشور نبوده ایم، لذا به نظر می رسد هم اکنون موثرترین راه برای جلوگیری از فعالیت اتباع غیر مجاز خارجی در کارگاه ها، کاهش صدور پروانه کار بوده که این امر نیز باید به صورت تدریجی انجام شود. طرح اخراج کارگران غیرقانونی افغان از روز شنبه ششم آبان به طور رسمی در ایران آغاز شده است و گروه هایی متشکل از وزارت کشور، نیروی انتظامی، دادستانی، وزارت بازرگانی و بازرسان وزارت کار ایران، مجریان این طرح خواهند بود. شبکه خبری بی بی سی در گزارشی به بررسی این امر پرداخت و نوشت؛ وظیفه شناسایی مراکز فعالیت اتباع خارجی فاقد پروانه کار و برخورد با کارفرمایان متخلف به عهده وزارت کار است و اخراج کارگران غیر قانونی از سوی وزارت کشور و پلیس دنبال خواهد شد. قرار است تا پایان امسال، 500 هزار نفر از اتباع غیر قانونی از افغانستان اخراج شوند. علی جعفری نژاد رئیس اداره اتباع خارجی استان خراسان، با اعلام آغاز رسمی اخراج کارگران غیرقانونی افغان از ایران، گفت ابتدا کارگران غیر قانونی شناسایی خواهند شد. اگر این کارگران مجوز اقامت داشته باشند اخراج نخواهند شد و فقط به دلیل نداشتن پروانه کار با کارفرمایان آنها برخورد صورت می گیرد و از کار غیر قانونی این مهاجران جلوگیری به عمل خواهد آمد. این مقام ایرانی گفت که فقط آن دسته از کارگران افغان از ایران اخراج خواهند شد که به طور غیرقانونی در ایران کار و اقامت داشته باشند.
وزارت کار ایران اعلام کرده است که اگر کارفرمای متخلف شناسایی شود و تا 15 روز نسبت به تعیین تکلیف کارگر غیر قانونی خود اقدامی انجام ندهد علاوه بر پرداخت جریمه، گمرک از ترخیص کالاهای مربوط به این کارفرما خودداری خواهد کرد. همچنین، شهرداری ها موظف شده اند پایان کار پروژه کارفرمایانی را که در ساختمان خود از کارگران افغان بدون مجوز استفاده کرده اند، صادر نکنند. بانک ها نیز از اعطای تسهیلات و خدمات بانکی به این کارفرمایان خودداری خواهند کرد. در طرح ضربتی شناسایی و اخراج کارگران غیرقانونی، به کارفرمایان اجازه داده شده تا در صورت تمایل برای کارگران خود در مشاغلی مانند، کشاورزی، صنایع ساختمانی و کوره های آجرپزی درخواست مجوز شش ماهه کار کنند. دولت ایران انتظار دارد که این طرح، در کاهش نرخ بیکاری کشور موثر باشد و به گفته مسوولان وزارت کار، 300 تا 400 هزار فرصت شغلی تا پایان امسال به وجود خواهد آمد. این در حالی است که کارگران افغان در ایران ادعا می کنند که تن به مشاغل سطح پایین و سختی داده اند که شاید گروه های تحصیلکرده بیکار ایرانی قادر به انجام آن نباشند و یا تمایلی به این نوع کارها نداشته باشند. غفار یعقوبی روزنامه نگار افغان، در این زمینه می گوید؛ مهاجران افغان که مجوز اقامت داشته اند، سال ها در ایران زندگی و کار کرده اند، اما همیشه در یک حالت حقوقی سرگردان نگه داشته شده اند و کارشان هیچ وقت از سوی ایران به رسمیت شناخته نشده است، بنابراین این دسته به کارگران غیر قانونی تبدیل شده اند که کسب درآمد کرده اند اما هیچ گاه بیمه یا مالیات نپرداخته اند. او می افزاید؛ چه خوب بود که ایران برنامه هایی برای کار قانونی افغان هایی که مجبورند در این کشور زندگی کنند پیاده کند. حدود سه میلیون مهاجر افغان در ایران اقامت دارند که 900 هزار نفر از آنان دارای مجوز اقامت هستند و در این میان، فقط هزار نفر پروانه کار دریافت کرده اند

No comments: